پشت جلد کتاب آمده است:

خیلی وقت ها دوست داشتن سینما بدین معناست که می خواهیم میزانسن فیلم ها را درک کنیم، می خواهیم بیاموزیم که هنر ساخت یک سکانس را تشخیص دهیم و خلاقیت این چشم فوق العاده یعنی دوربین، را بررسی کنیم. اما به ندرت پیش می آید که کسی به شیوهی ساخته شدن فیلم ها علاقه نشان دهد: این بخش بسیار عینی سینما غالبا در پس پرده باقی می ماند، مانند غذایی که اگر بخواهیم بیش از اندازه از ترکیباتش سر در بیاوریم، در نهایت مزه اش را خراب می کنیم.

با این حال، شناختن روش هایی که ساختن فیلم را امکان پذیر می کند، می تواند ما را به خود دل سینما برساند. پدرو آلمودوبار خودش این را تجربه کرده است: «وقتی بچه بودم، خیال می کردم بازیگرها کارگردان فیلم ها هستند و تمام کارها را آنها انجام می دهند. بعد در نوجوانی فهمیدم که ماجرا این طوری نیست: یک نفر وجود داشت که داستان را می نوشت و گاهی همان شخص یا شخص دیگری به تمام کسانی که در فیلم نقش داشتند می گفت باید چه کار کنند و آنها را راهنمایی می کرد. این شخص جلوی دوربین نمی آمد، ولی همه چیز را کنترل می کرد. او واقعا همه کارهی بازی بود. وقتی این را فهمیدم، تصمیم گرفتم این جایگاهی است که می خواهم داشته باشم: جایگاه کارگردان و فیلمنامه نویس»

 




Faire un film
کتابهای مرتبط
از همین مترجم: عظیم جابری

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب