نامه هایی در تربیت زیبایی شناختی انسان

کتاب نامه هایی در تربیت زیبایی شناختی انسان 
داستایوفسکی در «ابله» می‌نویسد: «درنهایت زیبایی جهان را نجات خواهد داد»، قریب به هفت دهه قبل از او، «فریدریش شیلر» در «نامه‌هایی در تربیت زیبایی‌شناختی انسان» با کندوکاو زیبایی و هنر، اهمیت زیبایی و شناخت آن را برای زندگی انسان تبیین کرده و یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رساله‌های تاریخ در دفاع، مدح و منقبت زیبایی می‌نویسد. شیلر با ارادتش به آرمان‌های انسانی که آدمی را به سوی درک درست زیبایی و کمال معنوی انسان رهنمون می‌سازند، فهم امر زیبا را یگانه راه نجات می‌دانست و همواره و موکد در همه‌ی آثارش تا واپسین اثر و گویی کامل‌ترین‌شان یعنی «نامه‌هایی در تربیت زیبایی‌شناختی انسان» به مداقه و فلسفیدن در این خصوص پرداخت و تربیت انسان را یگانه راه حل سیاسی می‌دانست که در هیچ وضعیتی ممکن نبود مگر در زیبایی‌شناسی که فهم و نیل به آن، انسان را به آزادی حقیقی متصل می‌کند. او که همواره در کنار گوته دیده می‌شد و از ستایشگران شاعر و نویسنده‌ی بزرگ دوران خودش بود، همراه با او بر مکتب رمانتیسیسم تأثیر شگرفی گذاشت و هرآنچه در احساساتی‌گری آرمانی و متضاد با زندگی معمولی دنیای واقعی، میل به بی نهایت و تمنای آزادی روح و جسم در آثار رمانتیک‌ها دیده می‌شود، ریشه در مجموعه‌ی آثار شیلر و به خاصه کتاب «نامه‌هایی در تربیت زیبایی‌شناختی انسان» دارد. شیلر که جسم بیمارش هماره موجب آزار و نقصانش بود، چنان با شگفتی درون هرچه زیبایی در جهان بود، از فلسفه و ادبیات تا طبیعت و انسان می‌نگریست و تجزیه و تحلیل‌شان می‌کرد که آخرین کتابش را با نظم و وحدتی عجیب نوشت که هنوز مایه‌ی شگفتی‌ست، گویی او می‌دانست عمرش در میانه‌ی دهه‌ی پنجم زندگی به سرخواهد آمد و باید در فهم تربیت زیبایی‌شناختی انسان، رساله‌ای جاودانه بنویسد.

پشت جلد کتاب آمده است:

انسان مدرن از نظر شیلر دستخوش دوپارگی و بیگانگی با خویش است، چیزی که در فعالیتهای متضاد «حس» و «عقل»متجلی می شود، در تضاد دولت اضطرار و دولت عقلانی۔ اخلاقی، ضرورت و آزادی، قانون طبیعت وقانون اخلاق، رانۂ مادی و رانه صورت . وجزاينها. شیلر، در کوشش برای رفع این تضادها،برسیاست و«دولت عقلانی» تأکید می ورزد و «تربیت » مورد نظر در نامه ها نیز تربیت انسان است برای پشت سر نهادن «دولت اضطرار» وتأسيس دولت عقلاني. بنابراین، مسئله اصلی نامه ها را مسئله ای سیاسی تشکیل میدهد، که به تعبیر شیلر عبارت است ازبرساختن آزادی سیاسی حقیقی». با وجود این، شیلر راه حل این مسئله سیاسی را به درخود سیاست بلکه در «زیبایی شناسی» جستوجو می کند. از نظر شیلر، زیبایی شناسی وسیله ای است که می تواند همه آن دوپارگیها، تضادها و بیگانگیها را از میان بردارد و انسان را با خویش، با دیگران و با طبیعت در هماهنگی کامل قرار دهد.