پشت جلد کتاب آمده است:

یوزف وینکلر، نویسنده ی معاصر اتریشی، را شاید بتوان توماس برنهارتی دیگر نامید. وینکلر هم مانند برنهارت از خمودگی ذهن ها در محیطهای روستایی اتریش مینویسد و از ریاکاری آشکار و پنهان سیاسی ای که از دوران فاشیسم به ویژه در اذهان اقشار روستایی باقی مانده است.

وقت رفتن شرح حال دهقان زاده ای است که دوران کودکی اش در ملک و مزرعه ی پدری گذشته است، ملک و مزرعه ای که او آن را جهانی بی زبان می نامد. در این جهان، محبت پدری سهم حیوانات مزرعه و خشونت سهم بچه هاست. آن دهقان زاده خود وینکلر است که در این اثر با زبانی کوبنده، با آمیزه ای از کفر و ایمان، آیین های کلیسای کاتولیک را نقد میکند. 

 

 

 

 




Wenn es soweit ist

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب