پشت جلد کتاب آمده است:

الیا کازان، استاد مشهور سینما و نویسنده، خود را نه یک آمریکایی یایک یونانی بلکه همواره یک آناتولیایی می دانست. او بسیاری از بازیگران را نیز با استعدادی که خود لبخند آناتولیایی» می نامیدش، برای همکاری قانع می کرد. این استعداد باعث شده بود تا او تمام عمر از برچسب «شریک» رها نشود. خاطرات وی در دوران مک کارتی تا پایان عمر او را رها نکردند. کازان که حتی سومین جایزه اسکار خود را سرشار از حزن و اندوه در دست گرفت، شاید برای کمی تسلی خاطر، قصد سفر به سرزمین مادری اش قیصریه را کرد. همچون قهرمانان تراژدی های یونان که از سرنوشت خود آگاهند اما پیش از مرگ به مجادله با آن برمی خیزنده آناتولی قدیم موفق شد که دو انسان با اصول و تجربیات کاملا متفاوت، یعنی زولفو لیوانلی والیا کازان را به تنها سفر مشترکشان بکشاند. این سفر غیرمعمول را که با س طور س حرانگیز لیوانلی مکتوب شده، نقاشی هایی از ام. ک. پارکر همراهی می کند.




Elia İle Yolculuk

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب