پشت جلد کتاب آمده است:

تورنتون وایلدر (۱۸۹۷- ۱۹۹۵) نمایشنامه نویس و نویسنده ی امریکایی اولین رمانش به نام «کابلا» را سال ۱۹۲۶ نوشت و با دومین رمانش، «پل سن لوییس ری»، جایزه ی پولیتزر سال ۱۹۲۸ را دریافت کرد. او چند رمان دیگر هم در کارنامه اش دارد، از جمله رمان «هشتمین روز که برندهی جایزه ی کتاب ملی سال ۱۹۶۸ شد. وایلدر نمایشنامه نویس برجسته ای نیز بود. نمایشنامه ی «شهر ما» که نگاه ی به زندگی در شهر کوچکی در آمریکاست، سال ۱۹۳۸ جایزه ی پولیتزر نمایش را برایش به ارمغان آورد. او این جایزه را بار دیگر به خاطر نمایشنامه ی پوست دندان های مار (۱۹۴۳) به دست آورد.

رمان پرفروش «زن آندروس» (۱۹۳۰) که بستر رویدادهای آن پیش از میلاد مسیح در یکی از جزایر پرابهام يونان است روایت گر شخصیت معمایی و پرابهام کرایسیس است؛ زنی مطرود با زیبایی و هوشی خیره کننده! کرایسیس با تشکیل گردهمایی هایی با مردان جوان و مجرد جزیره، در پی یافتن مفاهیم ارزشمند زندگی است، و این که انسان واقعا در این دنیای خشن چطور زندگی می کند، چطور عشق می ورزد و در نهایت، چطور می میرد. تورنتون وایلدر در این اثر هم، مانند بقیهی آثارش به طور ضمنی اشاره می کند که خاص ترین و متعالی ترین عشق، عشقی است که فداکارانه و صادقانه باشد. به گفته ی او نیازی نیست که این عشق لزوما عشقی رمانتیک میان یک زن و مرد باشد. عشق، عشق است و می تواند به همه ی هستی پیشکش شود، حتی به آن چه از نگاه انسان سخت و دردناک است، چنان که در متن کتاب آمده: «من همه ی زندگان را می ستایم، همه ی روشنایی ها و همه ی تاریکی ها را هم!»