مرگ در بعد از ظهر

ارنست همینگوی در ۲۱ ژوئیه ی ۱۸۹۹ در اوک پارک ایالت ایلینوی متولد شد. پدرش کلارنس، یک پزشک و مادرش گریس، معلم پیانو و آواز بود. ارنست تابستان ها را به همراه خانواده اش در شمال میشیگان به سر می برد و در همان جا بود که متوجّه علاقه ی شدید خود به ماهیگیری شد.او پس از اتمام دوره ی دبیرستان، در سال ۱۹۱۷ برای مدّتی در کانزاس سیتی به عنوان گزارشگر گاهنامه ی استار مشغول به کار شد. در جنگ جهانی اول، داوطلب خدمت در ارتش شد امّا ضعف بینایی او را از این کار بازداشت در عوض به عنوان راننده ی آمبولانس صلیب سرخ در نزدیکی جبهه ی ایتالیا به خدمت گرفته شد. در ۸ ژوئیه ی ۱۹۱۸ مجروح شد و ماه ها در بیمارستان بستری بود.سبک ویژه اش در نوشتن، همینگوی را نویسنده ای بی همتا و بسیار تأثیرگذار کرده بود. در سال ۱۹۲۵ نخستین رشته داستان های کوتاهش، در زمانه ی ما، منتشر شد که به خوبی گویای سبک خاص او بود. خاطراتش از آن دوران که پس از مرگ او در سال ۱۹۶۴ با عنوان «عید متغیر» انتشار یافت، برداشتی شخصی و بی نظیر از نویسندگان، هنرمندان، فرهنگ و شیوه ی زندگی در پاریس دهه ی ۱۹۲۰ است.ارنست همینگوی بیشتر عمرش سرگرم ماجراجویی بود. از زخمی شدن در ایتالیا بر اثر اصابت ۲۰۰ تکه ترکش گلوله ی نیروهای اتریشی در خلال جنگ جهانی اول تا شرکت در خط مقدم جبهه های جنگ داخلی اسپانیا یا سفرهای توریستی به حیات وحش آفریقا تا ماهیگیری و شکار حیوانات وحشی و زندگی در کوبا. او سرانجام با اسلحه ی شکاری خودکشی کرد.

پشت جلد کتاب آمده است:

ماتادورها کابوس گاوها را می بینند؛ با اینکه در این جنگ نابرابر، آنکه بی رحمانه می میرد، گاو است اما گاوها هیچ وقت به ماتادورها فکر هم نمی کنند. چون اصلا نمیدانند ماتادور چیست. اولین بار که او را می بینند، می میرند. کاش همه گاو بودیم.

- از متن کتاب -