پشت جلد کتاب آمده است:

ادبیات در مخاطره را می توان به نوعی عصیان تودوروف علیه آرای پیشینش دانست. او که سال های سال به تفسیر فرمالیستی اش از ادبیات شهره بود، در این کتاب کوچک از لذت ادبیات می گوید و معنایی که به زندگی آدمیان می دهد. او ستایشش را نثار شعر وردزورث می کند که دست جان استوارت میل را در حضیض افسردگی گرفت و نثار قهرمانان استاندال و مولیر که در آشویتس به داد شارلوت دلیو رسیدند. تودوروف دیگر در ایام پیری تفاسیر ساختارگرایانه را کنار گذاشته و از لذت همقدم شدن با پرنس میشکین در خیابان های خلوت سن پترزبورگ می گوید.

 




La littérature en péril
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب