فکر دموکراسی سیاسی (نگاه)

چکيده :
فکر دموکراسي سياسي به مثابه‌ي توسعه‌ي سياسي جامعه يکي از ارکان شکل‌دهنده‌ي توسعه‌ي متوازن است و بدون تحقق آن تصور جامعه‌ي توسعه‌يافته انگاره‌‌اي خام و موهوم خواهد بود. شکل‌گيري دموکراسي، به عنوان يک روند و جريان مستلزم پاي‌بندي دولت‌ها و ملت‌ها به پاره‌اي لوازم اجتناب‌ناپذير است. همان‌گونه که تشکيل دو پديده‌ي دولت ملت نيز در شمار دست‌آوردهاي مدرنيته است، براي استقرار تمام و کمال دموکراسي سياسي، عينيت يافتن همه‌سويه‌ي مشارکت سياسي به اندازه‌ي اجرايي شدن شايسته‌سالاري، ضروري است؛ همان‌طور که وجود نهادهاي متکثر مدني و به تبع آن پيدايش جامعه‌ي مدني، به ميزان ظهور احزاب، لازم و ملزوم است. صرف نظر از مفاهيم مستقلي که دو واژه‌ي تخصصي "توسعه" و "سياست" دارند، در يک تعريف کلي از مفهوم توسعه‌ي سياسي بر محور حداکثر توافق نخبگان علوم سياسي، مي‌توان "فراگرد (پروسه) دموکراتيزاسيون جامعه" را در جايگاه بديل "توسعه‌ي سياسي" نشاند و براي تحقق اين فراگرد، مراحل متعددي را مد نظر قرار داد. قابل ذکر است که هر جامعه در دوره‌ي گذار به توسعه‌يافتگي سياسي و استقرار دموکراسي با چالش‌هايي مواجه مي‌شود، پيش‌نيازهايي را توليد مي‌کند و لوازمي را به تمرين عمومي مي‌گذارد که هريک به صورت مجزا با حاشيه‌هاي مربوطه، در کتاب حاضر مطرح و شرح داده شده است. نگارنده در کتاب به نقد و بررسي مباني اصلي دموکراسي با تاکيد بر ظرفيت‌هاي سياسي آن پرداخته است و از يک منظر، اين کتاب مانيفست دموکراسي‌خواهي در جوامع توسعه‌نيافته است.
666 صفحه - وزيري (گالينگور)