ویلا سایبرت کاتر (به انگلیسی: Wilella Sibert Cather) (زاده ی ۷ دسامبر ۱۸۷۳ - درگذشته ی ۲۴ آوریل ۱۹۴۷)، نویسنده ی زن آمریکایی برنده ی جایزه پولیتزر برای داستان بود. این نویسنده ی آمریکایی بیشتر شهرت خود را از طریق خلق رمان هایی به دست آورد که به زندگی نخستین مهاجرین اروپایی ساکن در ایالات غربی آمریکا می پرداختند و از شیوه های زندگی در دشت های بزرگ حکایت داشتند. آثاری مانند اوه پیشگامان!، آنتونیای من، و نغمه ی لارک، از جمله ی آثار او به شمار می آیند.

 

 

پشت جلد کتاب آمده است:

نقل قول معروفی از مارک تواین هست که می گوید «وقت نداشتم نامه ای کوتاه برایت بنویسم برای همین، نامه ای بلند نوشتم». چه بسا حکایت نوشتن داستان کوتاه و داستان بلند نیز همین باشد. به قول ویلیام فاکنر «احتمالا هر رمان نویسی در ابتدای کارش قصد شاعر شدن داشته و چون از عهده این کار برنیامده، به سراغ داستان کوتاه رفته که، پس از شعر، دشوارترین قالب نگارش است و چون از پس این کار هم برنیامده، به سراغ رمان رفته است». آن کم گویی و گزیده گویی که خصلت داستان کوتاه است بی اندازه توان فرسا و زمان بر است. از دیرباز در فرهنگ های گوناگون، همیشه حکایت ها و قصه های کوتاه تقل مجالس و نقل محافل بوده اند، اما شکل امروزی آن از اوایل دهه ۱۲۰ در آمریکا و کمی بعد در روسیه) پدید آمد. به قول بيتس، داستان کوتاه، همانند سینما، زادۂ قرن بیستم است و این قالب ادبی، برخلاف رمان و همانند فیلم، روایت را نه با جزئیات مفصل، بلکه با اشارات ضمنی و ظریف و نماهایی سریع، پیش می برد. در مجموعه داستان های کوتاه در پی آن ایم که ترجمه داستان های کوتاه انگلیسی را در اختیارتان قرار دهیم؛ داستان هایی که به تعبیر ادگار آلن پو» می شود آن ها را یک نفس در عرض نیم ساعت تا دو ساعت خواند




Paul's Case
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب