تراژدی تاریخی مشروطیت (روشنفکری، روحانیت و زنان)

پشت جلد کتاب آمده است:

تراژیک نامیدن مشروطیت یعنی اینکه خواننده با مطالعه مسائل و مصائب آن زمان و شرح روایت های قهرمانان، مبارزان، زنان، روشنفکران و روحانیان، که شرکای اصلی انقلاب مشروطیت بوده اند، برانگیخته و دچار نوعی ترس و شفقت به گونه ای توأمان شود. انقلاب مشروطیت همان تغییر بنیادینی است که انسان تحول خواير مشروطه طلب با تمام توان هواخواهاش است. گویا انسان ایرانی دوران مشروطیت نقشی به جد تأثیرگذار در جهت نقادی هرآنچه تلنبارگی تاریخ بر شانه هایش سنگینی کرده را دارد. او می رود تا به مثابه انسان تراژیک، مختصات تراژدی تاریخی را با محوریت قهرمانی بریده از جهان رمزی و اسطوره ای ثبت کند. اما نکته اساسی شراکت دیگر اقشار و اقوام در رسیدن او به پیروزی است البته پایه اصلی، همیشه در تنهایی انسان تراژیک نهاده شده است. اما می بایست در نظر داشت که؛ تاریخ و فرهنگ ما مملو از تابوها و کاریزماها، یعنی اصول، مبانی و مفروضات پیشین و نیز شخصیتهای نقدناپذیر است. در جای جای این فرهنگ خطوط قرمز عبور ناکردنی دیده می شود تا آنجا که باید گفته شود، نقدناپذیری به منزله یکی از مهم ترین وجود سنت و تاریخ ما جلوه می کند. 



کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب