زنده باد گل های آپارتمانی

اریک آرتور بلر با نام مستعار جورج اورول، زاده ی ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ و درگذشته ی ۲۱ ژانویه ۱۹۵۰، داستان نویس، روزنامه نگار، منتقد ادبی و شاعر انگلیسی بود. او را بیشتر برای دو رمان سرشناس و پرفروشش، مزرعه ی حیوانات و ۱۹۸۴ می شناسند. این دو کتاب بر روی هم بیش از هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده ی قرن بیستمی، فروش داشته اند. او همچنین با نقدهای پرشماری که بر کتاب ها می نوشت، بهترین وقایع نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می شود.پدربزرگ او، توماس ریچارد آرتور بلر، یک روحانی بود. خود وی، خانواده اش را با دیدگاه طبقه ی اجتماعی و نه بر مبنای موقعیت موروثی توصیف می کند.جورج اورول، از اکتبر ۱۹۲۰ تا دسامبر ۱۹۲۷ میلادی، در پلیس سلطنتی هند در برمه خدمت می کرد. در آن دوران، برمه، استانی در هند بریتانیا بود. زندگی در محیطی طبقاتی در هند و انگلیس باعث نگاه ویژه ی او به پدیده ی فقر شد؛ موضوعی که مهم ترین عنصر رمان ها و نوشتارهای او را تشکیل می دهد.اورول به دلیل بیماری مزمن ریوی اش در بیمارستان بستری شد. او در همان بیمارستان با سونیا برونل ازدواج کرد.

پشت جلد کتاب آمده است:

سیریل کانلی:

حکایتی تلخ و دردناک از فقر ... با زبانی صریح و بی رحم.

گوردن کو مستاک شاعر خود خواننده ضد سرمایه داری، برای دهن کجی به خداوندگار پول، زندگی فقیرانه ای در پیش می گیرد. با کله شقی تمام و در میان آه و افسوس های دوستانش، یکی پس از دیگری شغل های خوب را | از دست می دهد. اما در این بین، گوردن روی نیروی عشق و توان آن برای بازگرداندنش به جریان زندگی، حساب نکرده بود. سقوط خود خواسته او در ورطه فقر روحش را می خورد و او را به یک هستی رقت بار و منزوی سوق می دهد، آن قدر که دیگر احترامی برای خویش قائل نیست و توان نوشتن را هم از دست می دهد . او پیوندهایش را با دنیای بیرون قطع می کند و حالا فقط زمری همیشه وفادار با آن حس عشق و امنیتی که با خود دارد ، می تواند او را نجات دهد... جرج ارول به خوبی آگاه بود که فرقه های سیاسی اغلب حاصل عقلانی کردن مسائل احساسی است. در این کتاب او با بینش عمیق و حس طنز، مردی را در طی فرآیند بالغ شدن به تصویر می کشد.