کتاب زمین ابنای بشر  
وقتی مادرش که هندو بودــ می خواست او را به دنیا بیاورد، پدرش که او هم هندو بودــ زنش را سریع به بندر پراک روی عرشه ی کشتی فون هیمسکرک می رساند که در اسکله لنگر انداخته بوده، تا مادرش بچه را آن جا به دنیا بیاورد و روبرت نه فقط رعیت که شهروند هلندی هم باشد. خودش که این طور فکر می کرد. اما بعدها متوجه شدم تولد روی عرشه ی کشتی هلندی ابدا بار حقوقی ندارد. شاید رفتارش شبیه یهودی هایی بود که موفق شده بودند شهروند امپراتوری روم شوند. او خودش را با برادرها و خواهرهایش متفاوت می دانست. خودش را هندو نمی دانست. اگر فقط یک کیلومتر دورتر از آن کشتی، مثلا در بارانداز پراک یا روی قایق سمپن مادورایی به دنیا می آمد و شهروند مادورا می شد، رفتارش کمی فرق می کرد. اما خوب، من که می دانستم چرا لاف می زند که به دخترهای هندو علاقه ای ندارد. با تظاهر به این که واقعا شهروند هلندی است، تک و تا می کرد تا واقعا مثل هلندی ها رفتار کند. فقط به خاطر آینده ی زاد و رود احتمالی اش. و امیدوار بود در آینده، موقعیت و حقوقی بالاتر از مردان هندو به دست آورد، بومی که جای خود دارد.

نیویورک تایمز

آنانتا تور استاد بیا پیچیدگی های نهفته در عواطف و انگیزش های انسانها در قالب روایت است 

پشت جلد کتاب آمده است:

من خودم بیشتر وقت ها یکی از این عکس ها را تماشا میکردم: عکس دختری زیبا، ثروتمند، قدرتمند، پرجلال و جبروت، کسی که همه چیز داشت، محبوب خدایان.

بین هم مدرسه ای هایم چو افتاده بود که حتی ثروتمندترین بانکدارهای دنیا هیچ شانسی برای ابراز علاقه به او ندارند. نجیب زادگان خوش قیافه و دلیر سرودست میشکستند تا او گوشه ی چشمی به آنها داشته باشد. فقط برای اینکه گوشهی چشمی به آنها داشته باشد هر وقت کاری نداشتم به چهره اش خیره میشدم و خیال می بافتم که چگونه می شود به او ابراز عشق کرد. چه خیالاتی! چه شأن والایی داشت. و چقدر دور از دسترس بود. حدود بیست هزار کیلومتر دورتر از سورابايا، جایی که من زندگی می کردم. باید راهی سفر دریایی یک ماههای میشدم، از دو اقیانوس، پنج تنگه، و یک کانال میگذشتم. حتی اگر این کار را می کردم هیچ تضمینی وجود نداشت که بتوانم ببینم اش. جرأت نمی کردم احساساتم را پیش احدى بازگو کنم. ممکن بود به من بخندند و دیوانه خطابم کنند.