مردی از آنادانا

پشت جلد کتاب آمده است:

فکر می کنم نوشتن خلاصه رمان زیاد مفید نباشه برای همین چند تا از فرازهای رمان رو می نویسم شاید بیشتر به درد بخوره

به یکی از شخصیتهای اثرگذار این رمان زنی به اسم آناداناست که به او بانوی توشیهای همدانی می گویند. قصه گوست و در عالم ترشیها سیر می کند. در نهایت خودش را توی کوزهی سر که می اندازد و ترشی می اندازد.

ضرب المثل همدانی که می گوید: زنهای همدانی گنجشک را توی هوا می گیرند و ترشی می اندازند. کنایه از این که از همه چیز ترشی می اندازند

سیاست و قصه یکی از حرف های این رمان است و ساخته شدن واژه ای به اسم قصاست. در این رمان شخصیت اصلی با شخصیت های سیاسی برخوردهایی دارد. مثلا در کودکی و بعد از کودتای ۲۸ مرداد و دستگیری مصدق، تخت مصدق را می بیند که بالای سرش پرواز می کند و مصدق مفلوک و با عصا روی آن نشسته. و یا وقتی هویدا اعدام می شود با شبح او در عکاسخانه اش مواجه می شود و حرف می زند.

شخصیت اصلی یعنی زعیم، عکاسی دارد و مدتی به جبهه می رود و عکاس دفاع مقدس می شود. در واقع دنیای خوب و خوشی با عکس و عکاسی و عکاسخانه اش دارد به یکی از شخصیت های رمان دختری به اسم استلا است که عادت دارد مثل درخت مقدس به خودش پارچه ببندد و در نهایت به صورت اختصاری درخت می شود. استلا از مشتری های عکاسی زعيم است.

توی رمان چند تا شخصیت گم می شوند. شاید گمشدگی بتواند موضوع روی جلد باشد.

 نگار یکی از گمشده هاست. زنی که چندبار گم و پیدا می شود و شخصیت اصلی رمان عاشق اوست.

این رمان ترکیبی از قصه و سیاست است و زعیم کسی است که از قصه و سیاست و عکاسی عبور می کند و به نور می رسد و رستگار می شود.

فضای قصه بیشتر در همدان است. سرما کوه الوند سفال های لالجین ...

انگورهای ملایر ...گردوهای تویسرکان... عطاری ها ترشی ها