پادشاه پارسی داریوش یکم



چکيده :
اين کتاب به شرح زندگاني "داريوش يکم" (550-486 يا 485 ق م) ملقب به داريوش بزرگ و پادشاه ايران از سلسله‌ي هخامنشي و پسر ويشتاسب و معرفي شخصيت وي اختصاص دارد. گفتني است، داريوش بزرگ، يکي از بزرگ‌ترين فرمانرواياني است که از مشرق‌زمين برخاسته‌اند. وي سياستمدار و سازمان‌دهنده‌اي بزرگ بود، و در سلطنت او بود که امپراتوري هخامنشي استحکام يافت. جنگ‌هاي او به منظور مستحکم کردن مرزهاي امپراتوري ايران بود. وي در بسط تجارت و ساختن ابنيه و راه‌ها و پيوستن نواحي کشور به يک‌ديگر توجه مخصوص داشت. داريوش در تحبيب قلوب ملل تابع، کوشش داشت يهوديان را رخصت ساختن معبد در اورشليم اعطا کرد. در مصر نامش در معابدي که در ممفيس بنا کرد آمده است، و به قول هرودوت، در روايات مصري يکي از بزرگ‌ترين نيکوکاران و قانون‌گذاران آن سرزمين شمرده شده است. روابطش با يونانيان نيز بر همين اساس بود. او بناهاي تازه‌اي در شوش، بابل، و همدان برافراشت، ولي شهرت هيچ‌يک به پاي تخت‌جمشيد نمي‌رسد که مقبره‌ي داريوش در نقش رستم نزديک آن و داراي کتيبه‌اي از آن شاهنشاه است. مهم‌ترين ماخذ تاريخ سلطنت داريوش کتيبه‌ي بزرگ بيستون است که يکي از بزرگ‌ترين کتيبه‌هاي سراسر تاريخ است.
266 صفحه - وزيري (گالينگور)

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب