تابستان در بادن بادن

کتاب تابستان در بادن بادن 
این کتاب که بین سال های 1977 و 1980 نوشته شده ، شاهکار گمشده ادبیات روس در نیمه دوم قرن بیستم است. این رمان پیچیده روایتی دوگانه دارد و نثر آن یادآور سبک ژوزه ساراماگو و تامس برنارد است. سوزان سانتاگ مقدمه ای مفصل و خواندنی برای کتاب نوشته و در آن از عشق نویسنده به ادبیات و داستایوفسکی یاد کرده که دلیل اصلی نگارش این کتاب است. اگر شما نیز از علاقه مندان آثار داستایوفسکی هستید ، خواندن این رمان را به شدت به شما پیشنهاد می کنیم. تابستان در بادن بادن شرح زندگی داستایوفسکی و سفری به زندگی و محل رمان های داستایوفسکی است. در واقع رمان حاصل دست نوشته ها و خاطرات آنا همسر داستایوفسکی و اندیشه های ناب مردی است که با تمام وجود در نوشته ها و اندیشه های او غرق شده و با آنها زندگی می کند. سفر تسیپکین به زندگی و دنیای ذهنی داستایوفسکی می تواند برای افرادی که به آثار او علاقه دارند بسیار جذاب و خواندنی باشد. نویسنده داستان را به آینده و گذشته داستایوفسکی می کشاند و گریزی می زند به مکان ها و شخصیت های رمان های او. با وجود جمله های طولانی و بی وقفه ای که نفس خواننده را می برد و پاراگراف های بلند ، در طول زمان خواندن داستان به شدت درگیر وقایع و فضای بسته آن می شوید و...

پشت جلد کتاب آمده است:

تابستان در بادن بادن رمانی است با دو روایت موازی: یکی در شوروی دههی ۱۹۹۰ رخ می دهد که در آن لئونید تسیپکین با قطار عازم لنینگراد است تا همچون همیشه به دیدار مکان های زندگی و فعالیت ادبی داستایوسکی برود؛ و دیگری در آوریل ۱۸۹۷ رخ می دهد که در آن فيودور داستایوسکی که به تازگی با آنا گریگوریونا ازدواج کرده، به آلمان می رود. شور ویرانگر داستایوسکی به قمار و نیز دلبستگی اش به ادبیات با عشق سراسر گذشت و فداکاری همسرش قرین می شود. عشقی که با عشق تسیپکین به مرادش، داستایوسکی، قابل قیاس است. ا لئونید تسیپکین، در سال ۱۹۲۹ در مینسک شوروی، از پدر و مادری پزشک متولد شد. او که پزشک آسیب شناس برجسته ای بود، تمام همت و وقت آزاد خود را صرف ادبیات می کرد، هرچند هیچ گاه در عمرش چاپ آثارش را در کشور سرشار از اختناق و سانسور خود ندید. کتاب با مقدمه ای مفصل و روشنگر از سوزان سانتاگ شروع می شود.