هانری دروش،جامعه شناسی در مواجهه(ماهی)

چکيده :
"تجربه‌ي بنيانگذار" يعني اولين تجربه‌ي وجودي انسان، تجربه‌اي که ساختمان وجود و حيات انسان بر آن بنا مي‌شود و بالا مي‌رود. اين تجربه‌ي وجودي در زندگي هانري دروش، تجربه‌ي فقر بود، عشق بود و همبستگي، هانري دروش در 12 آوريل 1914 در فرانسه متولد شد و پس از پايان تحصيلات مقدماتي به تحصيل فلسفه و الهيات در صومعه‌ي مطالعاتي پرداخت. وي پس از شروع جنگ جهاني دوم، به ادامه‌ي تحصيل در رشته‌ي جامعه‌شناسي و تاريخ فلسفه پرداخت. دروش در طول زندگي خود کتاب‌هاي بسياري تاليف کرد و فعاليت‌هاي بسيار نمود، از جمله تاسيس دانشگاه تعاون بين‌المللي و شبکه‌ي مطالعات عالي عمل اجتماعي و يا بنيانگذاري کتابخانه‌ي تاريخي اقتصادي اجتماعي و... .او در سال 1994 درگذشت. اما مهم‌تر از همه همواره فقر، عشق و همبستگي در زندگي و انديشه‌ي دروش نقش پررنگي داشت. فقر او را به سوي عدالت‌خواهي کشيد، عشق در او آفريننده‌ي اميد بود و همبستگي او را تا آخر عمر مديون مردم کرد و تا پايان عمر متعهد به فعاليت‌هاي جمعي بود. اين شرايط از همان آغاز زندگي، سرنوشت وي را با دين پيوند زد و او هربار از آن گسست و گريخت و در "فرار خود به جلو"، هربار با چهره‌ي ديگري از آن مواجه شد. وي به پيروي از آگوست کنت، سه مرحله را در "زندگي‌هاي خود در دين" از يک‌ديگر تفکيک کرد: مرحله‌ي دينداري معصومانه‌ي موروثي، مرحله‌ي دين الهياتي فلسفي و مرحله‌ي پوزيتيو. دروش مرحله‌ي چهارمي را نيز در سير زندگي خود تجربه کرد: مرحله‌اي پس از عصر پوزيتيو که گاه آن را "آمورا دين" و يا "ماورا تقريب" مي‌ناميد و توضيح مي‌داد که: "آن‌ها که بالاي مي‌روند و اوج مي‌گيرند، به هم نزديک مي‌شوند و با هم تلاقي مي‌کنند. "اين مراحل، سرفصل‌هاي مطلبي قرار گرفته‌اند که به ارايه‌ي طرحي از زندگي هانري دروش اختصاص دارد. در کتاب حاضر دروش به عنوان "جامعه‌شناس دين" معرفي شده و انديشه‌ها و آراي وي مورد بررسي قرار گرفته است. از ميان آثار متعدد وي نيز سه متن کوتاه و قديمي که به جامعه‌شناسي دين اختصاص دارد، براي ترجمه و معرفي انديشه‌اش انتخاب شده است.
184 صفحه - رقعي (شوميز)