جنگ ویتنام (تاریخ مقاومت یک ملت)

پشت جلد کتاب آمده است:

هوشی مین، در تاریخ ۲ سپتامبر سال ۱۹۴۵ که روز تسلیم ژاپن به نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم بود، استقلال ویتنام را اعلام کرد. اما فرانسه همچنان مایل به ادامه استعمار و تسلط خود بر این کشور بود، اگرچه ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم از ملی گرایان ویتنامی بر علیه ژاپن حمایت می کرد، اما بعد از پایان جنگ و تسلط نیروهای کمونیست بر ویتنام، از سلطه مجدد فرانسه بر ویتنام حمایت و جنگ جدیدی بین نیروهای ملی گرای ویتنام و فرانسه آغاز شد که در نهایت این ژنرال جياپ و هوشی مین بودند که در نبرد دین بین فو شکست سختی به نیروهای فرانسوی وارد کرده و آنها را از سرزمین شان بیرون کردند. اما ویتنامی ها، مجددا در اثر مداخله های آمریکا، درگیر جنگ جدیدی با ارتش آمریکا و نیروهای طرفدار آنها شده و بیشتر از هر زمان دیگری کشورشان آسیب دید.

پزشکان و پرستاران در میان ویرانه های بیمارستانی در هانوی که در بمباران کریسمس توسط هواپیماهای آمریکایی نابود شده است به دنبال تجهیزاتی هستند تا آنها از حملات مجدد نیروی هوایی ایالات متحده، در امان نگه دارند. اگرچه نیروهای آمریکایی ادعا می کردند که تلاش می کند در بمباران های هوایی به بیمارستان ها و مدارس آسیبی وارد نشود، اما بر خلاف ادعای آنها، بمباران ها به اندازه کافی دقیق نبوده و در بیشتر مواقع مردم عادی در اثر حملات هوایی کشته می شدند.

قرن ها، هاتوی مهم ترین شهر ویتنام و مرکز سیاسی، فرهنگی و اقتصادی منطقه هندوچین بود. کمونیست ها این شهر را در سال ۱۹۵۴ پایتخت ویتنام شمالی قرار داده و هرچه بیشتر به رونق آن افزودند. مخالفین کمونیست ها، سایگون را پایتخت ویتنام جنوبی قرار دادند. رونق سایگون در سال های جنگ، همانند رونق و قدرت یافتن ارتش ويتنام جنوبی، به خاطر کمک های مالی آمریکا بود که بدون هیچ گونه چشم داشتی و برای جلوگیری از پیروزی کمونیست ها به سوی این کشور سرازیر می شد. اما در ۲۹ آوریل ۱۹۷۵ سایگون سقوط کرد و هزاران تن از آمریکائیان و ویتنامی های طرفدار آنها با ترس و وحشت فرار را بر قرار ترجیح دادند. در تصویر تعدادی از آنها دیده می شوند که به پشت بام سفارت آمریکا هجوم آورده اند تا توسط هلی کوپترهای ارتش آمریکا فرار کنند.