کتاب آبی ترین چشم
آبی ترین چشم که در سال 1970 منتشر شد ، اولین رمانی است که تونی موریسون به نگارش درآورده است. موریسون یک رمان نویس آفریقایی-آمریکایی و برنده جایزه نوبل بود که آثار وی بخاطر پرداختن به پیامدهای سخت نژادپرستی در ایالات متحده ستایش می شود.

این رمان در لورین ، اوهایو (شهر زادگاه خود موریسون) اتفاق می افتد و داستان یک خانم جوان آمریکایی آفریقایی-آمریکایی به نام پکولا را روایت می کند که در سالهای پس از رکود بزرگ اقتصادی آمریکا رشد می کند. داستان در سال 1941 ، می گوید که به دلیل پوست تیره ، مرتبا او را "زشت" می دانند.

پکولا ، یک دختر جوان سیاه پوست ، هر روز برای زیبایی دعا می کند. او مورد تمسخر کودکان دیگر به دلیل پوست تیره ، موهای مجعد و چشم های قهوه ای قرار گرفته است که او را از دیگران جدا کرده است. پکولا آرزو می کند برای عادی بودن ، برای موهای بلوند و چشمان آبی که به اعتقاد وی اجازه می دهد تا سرانجام در جای خود قرار بگیرد. زندگی او به آرامی در مواجهه با مصیبت و نزاع از هم می پاشد.

تونی موریسون سوالات قدرتمندی درباره نژاد ، کلاس و جنسیت با ظرافت و لطفی که همیشه نگارش وی را توصیف می کند ، می پرسد.

تونی موریسون، زاده ی 18 فوریه ی 1931، نویسنده، فمینیست و استاد دانشگاه آمریکایی و برنده ی جایزه ی ادبی نوبل ۱۹۹۳ است که آثارش به خاطر فضای حماسی، دیالوگ های زنده و تصویر کردن شخصیت های سیاهپوست آمریکایی مشهور هستند. او نخستین زن سیاهپوستی است که کرسی ای به نام خود در یکی از دانشگاه های بزرگ آمریکا (دانشگاه پرینستون) دارد. وی هم چنین، اولین زن سیاهپوست آمریکایی است که جایزه ی نوبل را دریافت کرده است.

پشت جلد کتاب آمده است:

آبی ترین چشم ، نوشتهی تونی موریسون ، رمان نویس برجسته ی سیاه پوست آمریکایی و برنده ی جایزه نوبل ادبی سال ۱۹۹۳، جایزه ادبیات داستانی حلقه ی ملی منتقدان کتاب در سال ۱۹۷۸ و جایزه ادبیات داستانی پلیتزر در سال ۱۹۹۸ است . این رمان یکی از بهترین نوشته های زنانهی تونی موریسون است.