زبان اصالت در ایدیولوژی آلمانی

چکيده :
کتاب حاضر از دو بخش تشکيل شده است. بخش نخست شامل يادداشت‌هاي مفصل مترجم است درباره‌ي مکتب فرانکفورت و "زبان اصالت". بخش دوم نيز ترجمه‌ي اثر "نيودور آدرنو" است با موضوع "زبان اصالت در ايديولوژي آسمان". مترجم کتاب درباره‌ي نگرش آدرنو در خصوص زبان اصالت مي‌گويد: "نخستين آموزه‌ي ادرنو به رويکرد زباني نقادانه‌ي وي به مجموعه‌اي از واژه‌هاي مرتبط با هم که مي‌توان از آن‌ها واژه‌نامه‌هاي ويژه درآورد راجع مي‌گردد. اين واژه‌ها از آن‌جا که در عين انتزاعي بودن، نيازهاي زمانه را به طريقي فريبنده و گول زننده پاسخ مي‌گويند تا نازل‌ترين سطوح اجتماعي، مثلا حتي در عاميانه‌ترين آهنگ‌هاي موسيقي نيز، شيوع پيدا مي‌کنند. آدرنو بستگي اين واژه‌ها را با واقعيت يا حقيقت مضمون آن‌ها در بوته‌ي انتقادي پايبند به درون‌مايه‌ي متن مي‌گذارد.. روشنگري با جرات دادن به انسان در اعتماد کردن به عقلانيت خود آهنگ آن داشت که هرگونه هاله‌ي اساطيري و جادويي را از طبيعت بزدايد، اما همين عقلانيت که مفاهيم و مقولات خود را در زبان ملفوظ کرد، از آن‌جا که از همان آغاز ابزارانديشي و طالب احاطه‌گري و سلطه بود، مرجع سرکوب و ارعاب گشت و در نتيجه، در کسوت اسطوره و اکاذيب درآمد... آدرنو بر آن است که زبان اصالتيان نيز در پاسخ به فقدان معنا، از خودبيگانگي، انسانيت زدودگي، کالا شدگي و شي‌وارگي و به طور کلي بحران‌هاي جهان سرمايه‌داري در همين دام مي‌افتد. به سادگي مي‌توان گفت که جدل نظريه‌ي انتقادي بر ضد جنبش‌هايي چون پديدار شناسي و فلسفه‌‌هاي اگزيستانس آلمان و به طور کلي داعيه‌داران مقابله با بحراني که مارکس و هگل در رفع آن ناکام ماندند، برخلاف اين جنبش‌ها، به شيوه‌ي ديالکتيکي مارکس و هگل پشت پا نمي‌زند، برعکس، همواره غفلت از خرد ديالکتيکي و ناديده گرفتن تقابل تاريخي ذهنيت و فعليت، آماج انتقادهاي مکتب فرانکفورت بوده است.
448 صفحه - رقعي (شوميز)