معماری تصویر (فضای وجودی در سینما)

 کتاب معماری تصویر 
معماری تصویر از طریق انگاره فضای وجودی، زمینه های مشترک تجربه ادراکی معماری و سینما را مورد بررسی قرار می دهد. سینما با منشی تجربه گرا، تصاویر راستین زندگی را بازنمود می کند و معماری، در جهان بودن انسان را قاب می بندد و بستری برای فهم هستی انسان فراهم می آورد. مولف نشان می دهد که کارگردانان بزرگ چگونه به یاری تصویربرداری معمارانه حالات ذهنی معینی را در بیننده ایجاد و تقویت می کند.

پشت جلد کتاب آمده است:

معماری تصویر از طریق انگارهی فضای وجودی، زمینه های مشترک تجربه ی ادراکی معماری و سینما را مورد بررسی قرار می دهد. سینما با منشی تجربه گرا، تصاویر راستین زندگی را باز نمود می کند و معماری، «در جهان بودن انسان را قاب می بندد و بستری برای فهم هستی انسان فراهم می آورد.

مولف از طریق تجزیه و تحلیل فیلم هایی از آلفرد هیچکاک، استنلی کوبریک، میکل آنجلو آنتونیونی و آندری تارکوفسکی نشان می دهد که این کارگردانان چگونه به یاری تصویرپردازی معمارانه، حالات ذهنی معینی را در بیننده شان ایجاد و تقویت می کنند. این در جایی است که معماری ساخته شده ی امروز، می کوشد تاکنش های احساسی آدمی را در محدوده ی تنگ کارکردگرایی مآل اندیش محصور کند؛ معماری تفکیک ناپذیر سینما - اما همه ی گستره ی احساسی انسان را باز می نماید: هراس و نومیدی، خودبیگانگی و نوستالژی، مهر و صمیمیت، اشتیاق و سرخوشی. مولف بر این باور است که تصویرگری معمارانه ای که در کار شاعران، نقاشان و فیلم سازان دیده می شود، می تواند حساسیت حرفهی معماری را نسبت به بوطیقای ذاتی معماری از نو برانگیزد. کتاب تجربه ی ادراکی سینما و معماری را با سیماچه هایی از نقاشی، ادبیات و همچنین نظرگاه هایی فلسفی درهم میتند.

معماری تصویر با آشکار کردن نقش جوهری تصویر پردازی معمارانه در بیان سینمایی، قلمروی نامکشوف از بیان معماری را پیش چشم می گستراند.

يوهانی پالاسما، معمار، مدرس و نویسنده، دلبستگی دیرپایی به جوهر ذهنی پدیدارهای معماری و هنری دارد. رویارویی ها مقاله های معماری ۲۰۰۰ ۱۹۷۶ (زیر چاپ)؛ آلوار آلتون ویلا مايرا ۳۹-۱۹۳۸ (۱۹۹۸)؛ چشمان پوست: معماری و حواس (۱۹۹۹)؛ خانه ی ملینکف (۱۹۹۹) و معماری جانوران (۱۹۹۵) از جمله آثار منتشر شدهی پالاسما هستند.

يوهانی پالاسما، چه به عنوان معمار و چه به عنوان نویسنده جوایز متعددی را به دست آورده است. از جمله این جوایز عبارت اند از: جایزه ی فنلاند ۲۰۰۰؛ جایزهی اتحادیه ی بین المللی معماران جین چومی برای نقد معماری (۱۹۹۹)؛ جایزه ی فریتز شوماخر (۱۹۹۷)؛ جایزه ی معماری فدراسیون روسیه (۱۹۹۹)؛ جایزهی دولتی معماری فنلاند (۱۹۹۲).