سفر به اعماق فلسفه (مروری بر مهم ترین مکاتب فلسفی غرب و شرق از آغاز تا امروز)

پشت جلد کتاب آمده است:

ماسیمو پیلیوچی» استاد فلسفهی دانشگاه نیویورک است. او سه دکترای مختلف دارد: دکترای ژنتیک، دکترای زیست شناسی و دکترای فلسفه ی علم. پیلیوچی به عنوان یک فیلسوف به نظریهی تکامل و رابطه ی علم و فلسفه و دین علاقه مند است. در این کتاب، کار اصلی و هدایت نویسندگان، برعهدهی پیلیوچی بوده است و دو 
استاد فلسفه ی دیگر او را در طراحی محتوایی و ویرایش مقالات همراهی کرده اند: «اسکای سی. کلیری» که در فلسفه ی اگزیستانسیالیسم چهرهی شاخصی است و «دنیل ای. کافمن»، استاد فلسفهی دانشگاه میسوری این سه استاد، برای نگارش «سفر به اعماق فلسفه»، از چهره های سرشناس مکاتب مختلف استفاده کرده اند که این یکی از ویژگی های متمایزکنندهی کتاب از کتابهای جریان شناسی مشابه است. به عبارتی، هر یک از جریان ها و مکاتب مهم فلسفی را متخصص همان حوزه به شکلی کاملا روشن و نظام مند معرفی کرده و سرویراستاران، فقط دربارهی مکتبی نوشته اند که حوزهی تخصصی شان بوده است. به جز این ویژگی، هدف سرویراستاران کتاب، صرفا توضیح جریانات فلسفی به صورت محض و تاریخ محور نبوده است، بلکه آنها تلاش دارند راهنمایی عملی و قابل استفاده برای زندگی به ما ارایه دهند. به گونه ای که با مطالعه ی فصل های مختلف کتاب و آشنایی با آنچه دیگران می گویند، بتوانیم به درک بهتری از اندیشه های خود و فلسفه ی زندگی مان برسیم. 

فلسفه ی زندگی در ساده ترین حالت، چهارچوبی است متشکل از متافیزیک (یعنی شرح چگونگی کارکرد جهان) و اخلاق (به معنای مجموعه قواعدی قابل تعمیم بر تعامل با دیگران). درنتیجه پرسش اصلی این نیست که آیا فلسفه ی زندگی دارید یا خیر، بلکه سؤال اینجاست که اگر این فلسفه مورد بررسی دقیق قرار گیرد، همچنان به کار می آید یا خیر؟ یک چنین فلسفه ی زندگی را می توان فلسفه ی خوب نامید؟