پشت جلد کتاب آمده است:

دو مرد که تلاش می کنند عنان سرنوشت شان را در دست بگیرند و از تسلیم شدن به تقدير تن می زنند. دو روایت موازی که گویی مدام از کابل به پاریس و آمستردام جاری می شوند و باز می گردند. شالودهی فلسفی داستان با شاعرانگی و زیرکی در زبان در آمیخته و جزئیات تصویری و حسی دنیای جدید را به کابل تحت کنترل طالبان پیوند می زند. سقاها مغاک بین کلمات و اندیشه را طی می کند، مغاک بین زبان مادری و زبانی که یک تبعیدی به آن پناه می برد. مغاک بین تاریخ و ما. سقاها هم مثل اغلب داستانهای رحیمی پیرامون موضوع «تبعید» می گردد اما آن چه داستان را پیش می برد و به سرانجام می رساند «عشق» است. عشقی غوطه ور در «آب».. داستان در روز ۱۱ مارس ۲۰۰۱ می گذرد و سرگذشت دو مرد را در روز تخریب مجسمه های بودا به وسیلهی طالبان روایت می کند. سرگذشتی که عجیب با سرنوشت بوداهای غول پیکر بامیان گره خورده است. 

 

عتیق رحیمی (۱۹۶۲) یکی از نام آشناترین نویسندگان افغانستانی است. او، که دریافت جوایز مهم ادبی را در کارنامه ی خود دارد، در ۱۹۸۴ به فرانسه مهاجرت کرده و در آنجا به تحصیل ادبیات مدرن فرانسه و سپس سینما پرداخته است. اولین رمان او، خاکستر و خاک، به زبان فارسی و در سال ۱۹۹۶ و آخرین رمانش، سقاها، به زبان فرانسوی و در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است. او در سال ۲۰۰۸ با رمان سنگ صبور برنده ی جایزهی کنکور شد. در سال ۲۰۰۴، رحیمی برای نسخه ی سینمایی خاکستر و خاک برنده ی جایزهی بخش «نگاهی به سوی آینده در جشنوارهی سینمایی کن شد و آخرین فیلم او، بانوی رود نیل که اقتباسی است از رمانی با همین نام از اسكولستیک موکاسونگه نویسندهی افریقایی، اولین فیلم رحیمی به زبان فرانسوی است. 

 




Les porteurs d'eau
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب