پشت جلد کتاب آمده است:

پدیدارشناسی روح دانش پدیدارشونده را عرضه میکند و می بایست جایگزین تبیین های روان شناسانه یا همچنین مباحث انتزاعی تر درباره بنیان گذاري دانش شود. این اثر تمهید برای علم را از نظرگاهي مورد ملاحظه قرار می دهد که به وسیله آن این تمهید نوعی فلسفه تازه ، جالب توجه و نخستین علم فلسفه است. این اثر قالب های مختلف روح را در مقام منزلگاه های یک راه دربرمی گیرد، راهي که از طریق آن این روح به دانش محض یا روح مطلق بدل می شود. از این رو، در بخش بندی های اصلی این علم، بخش هایی که دوباره به چندین بخش تقسیم می شوند، آگاهی، خودآگاهی، عقل مشاهده گر و کنشگر، خود روح، به منزله روح اخلاقی عرفی، فرهیخته و اخلاقی، و نهایتا به منزله روح دینی در صور مختلف اش، مورد ملاحظه قرار می گیرند. غنای نمودهای روح، غنايي که در نظر اول اشوبناک به نظر می رسد، در این اثر به قالب نظمي علمی در می آید که این نمودها را بر حسب ضرورت شان نمایش می دهد. امور ناکامل خود را در این نظم علمی منحل میکنند و به امور والاتري برمی گذرند که حقیقت قریب شان اند. آنها حقیقت فرجامین شان را ابتدا در دین و سپس در علم، به مثابه نتیجه کل این فرایند، می یابند.

برگرفته از آگهی پدیدارشناسی روح،

احتمالا به قلم هگل، منتشرشده در روزنامه بامبرگ، ۲۸ ژوئن ۱۸۰۷.

 




The Phenomenology of Spirit

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب