خوابدیدگان بی اختیار

 کتاب خوابدیدگان بی اختیار  

دانیل بنچیمول روزنامه نگار آنگولایی است که خود را در معرض خطر اخبار زرد تجاری قرار می دهد بواطه این عمل او خود را در ضدیتی یکپارچه مقابل پدرشوهر ثروتمند خود قرار می دهد.از همه بدتر اینکه همسرش که از پدر جانبداری کرده ، خواهان طلاق است زیرا او احساس می کند که اگر بر خلاف خواست پدرش عمل کند به خانواده اش بی احترامی کرده است. همانطور که دنیای بیداری دانیل در حال فروپاشی است ، دنیای رویاهای او زنده و سرزنده تر می شود. در خواب ، او می تواند با هرکسی که می خواهد ، انقلابیون مرده ، سیاستمداران و حتی نویسندگان مشهور مصاحبه کند.

در حالی که یک در حال شنا کردن است ، او یک دوربین ضدآب پیدا می کند که حاوی عکسهای زنی است که آرزویش را داشته است. به نظر می رسد او هنرمندی است که رویاهای خود را بازآفرینی می کند و حتی مردی را می شناسد که دستگاهی اختراع کرده است که می تواند رویاهای مردم را ضبط و نگهداری کند!
در اواخر قسمت آخر کتاب ، وقتی دختر دانیل برای خلاص شدن از شر رئیس جمهور کشور درگیر یک جنبش اعتراضی می شود ، داستان بیشتر درگیر سیاست های واقعی آنگولا می شود. تمام تصاویر و داستان سرایی جذاب در آن مرحله از در بیرون رانده می شود و کتاب به تصویری کاملا واقعی از هرگونه شورش جوانان علیه وضع موجود تبدیل می شود.
خوزه ادواردو آگوالوسا (متولد 1960) نویسنده کتاب «خوابدیدگان بی اختیار»متولد آنگولا است . وی پیش از آغاز کار نویسندگی به عنوان شاعر ، در رشته های زراعت و جنگلداری در لیسبون تحصیل کرد. رمان کریول وی جایزه بزرگ ادبیات پرتغال را دریافت کرد و جایزه داستان مستقل خارجی مستقل انگلیس را برای کتاب آفتاب پرست ها از آن خود کرد.

پشت جلد کتاب آمده است:

مجموعه آفریقای سیاه ۴ 
این سومین و تازه ترین رمان آگو آلوساست که پس از آفتاب پرست ها» و «فرضیهی فراگیر فراموشی» از این نویسنده به پارسی زبانان تقدیم میکنم. 
ژوزه ادواردو آگو آلوسا (متولد ۱۹۶۰م.) از نویسندگان پر آوازهی آنگولاست و به زبان پرتغالی می نویسد و جوایز متعددی دریافت داشته است. 
آنگولا کشوری در جنوب غربی آفریقاست و قریب پانصد سال استعمار را پشت سر گذاشته و پس از استقلال دستخوش یکی از طولانی ترین جنگ های داخلی آن قارهی بلاخیز شده است. 
اما رمان حاضر به طور مستقیم با این درگیریها سروکار ندارد. بلکه برعکس (به نظرم با الهام از بورخس ). «وارد داستانی می شویم که خواب و بیداری در آن در می آمیزند و جای یکدیگر گرفته می شوند. همه ی ارتباطها بین شخصیت ها در بیداری اتفاق نمی افتد. از کشوری به کشور دیگر می جهیم ...... و بر حس رویایی بودن افزوده می شود.» 
نویسنده با چنان مهارتی خواننده را جادو می کند که انگاركل رمان بدل به خوابی خوش می شود.