تو این فکرم که تمومش کنم

 

 

 

پشت جلد کتاب آمده است:

میخوای دل به دریا بزنی و دست به کار بشی یا اونقدر دست روی دست می ذاری تا تبدیل به پیرمرد پشیمونی بشی که منتظره توی تنهایی بمیره!» این جمله از فیلم تلقین کریستوفر نولان بهترین توصیفی است که می توان برای رمان تو این فکرم که تمومش کنم ارائه داد. این رمان بیش از هر چیز، داستانی است درباره ی حسرت. حسرت حرف های نزده کارهای نکرده، شجاعت های به خرج نداده، دوستت دارم های نگفته، یا کم گفته، قدمهای برنداشته و البته رنج زندگی با عواقب شان. نبوغ ایان رید در این است که چنین موضوعی را در قالب تریلری روان شناسانه و هیچکاکی به رشته ی تحریر درآورده، آن هم در اولین رمانش به سختی می توان این کتاب را به ژانر ادبی خاصی محدود کرد. ابتدا به نظر می رسد با داستانی کمدی - رمانتیک طرف ایم، به تدریج جنبه های سوررئالی وارد داستان می شود که از توضیحشان عاجزیم، یک سوم پایانی داستان هم به تریلری با مایه های ترسناک بدل می شود. به طوری که این لحن عوض کردن ها نه تنها لطمه ای به داستان نمی زند، بلکه به نقطه ی قوت آن بدل می شود. نتفلیکس در سال ۲۰۲۰ از این رمان فیلمی به کارگردانی چارلی کافمن، برندهی اسکار بهترین فیلم نامه برای درخشش ابدی یک ذهن پاک، و با بازی جسی باکلی و جس پلمنز ساخته است. 
از مجموعه ی «جهان نو»: - مستاجر، رولان توپور - جزیره ی شاتر، دنیس لهين - مردی به نام اوه، فردریک بکمن 

 

 




I'm Thinking of Ending Things
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب