ویرانه های زمان

کتاب ویرانه های زمان 
این شعر بلند را الیوت در سال ۱۹۲۱ سرود و بلافاصله به نمادی از جنبش مدرنیسم در ادبیات تبدیل شد. در این مجموعه ۹ مقاله از منتقدان برجستۀ ادبی، مانند نورتراپ فرای، هیو کنر، جیمز ای. میلر و فرانکو مورتی، گرد آمده است تا اثر الیوت از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار گرفته باشد. در ابتدا خواننده با سیر تکوین شعر از سال های دانشجویی الیوت در هاروارد تا روزهای اقامتش در بیمارستان روانی لوزان و همکاری الیوت و پاوند در شکل و معنا بخشیدن به شعر آشنا می شود، سپس با خوانشی دقیق از شعر و آشنایی با جایگاه آن در سنت ادبیات انگلیسی زبان و تأثیر شاعران پیشین بر شعر الیوت همراه خواهد شد، تا در ادامه از موقعیت شعر بر پس زمینۀ اجتماعی و اقتصادی سال های میان دو جنگ جهانی و موقعیت آن در سیر کلی تحول ادبیات در قرن بیستم آگاه شود. در پایان کتاب متن انگلیسی شعر به همراه ترجمه ای جدید از آن آمده است. گردآوری این مجموعه را مهدی امیرخانلو بر عهده داشته و هوشنگ رهنما، صالح نجفی، جواد گنجی، نیما پرژام، محسن ملکی و یونس سادات فخر او را در ترجمۀ مقالات یاری رسانده اند.

پشت جلد کتاب آمده است:

سرزمین هرز را عموم منتقدان مهم ترین شعر قرن بیستم نامیده اند. ازرا پاوند، کسی که اليوت شعرش را به او تقدیم کرد و در باردادن شعر نقشی همچون نقش قابله ها ایفا کرد، شعر را نشانه و توجیهی برای جنبش مدرنیسم در ادبیات نامید. ساختار قطعه وار و معماگونه شعر، که آکنده از تلمیحات و ارجاعات به آثار بزرگ ادبیات جهان و به خصوص ادبیات اروپاست، منتقدان را سالها به خود مشغول داشته است. حاصل شمار بسیاری مقالات تحلیلی و انتقادی است که تعدادی از آنها در این مجلد آمده است. مقالاتی که سیر تکوین شعر از سال های دانشجویی الیوت تا سال های بستری شدنش در مرکز توانبخشی لوزان، همکاری پاوند و الیوت برای سروشکل دادن به اثری هیستریک، زمینه های ظهور شعر در سال های میان دو جنگ بزرگ جهانی، پذیرش شعر در میان منتقدان، و جایگاهش در ادبیات قرن بیستم را بررسی می کنند. 
از مجموعه مناظر انتقادی مونالیزای ادبیات : ( مقالاتی درباره هملت ) تو نخواهی کشت: ( مقالاتی درباره جنایت و مکافات )