پشت جلد کتاب آمده است:

واژه ها، از ذهن ما رها که می شوند رقصشان را بر لب می آغازند، و از آنجا جنون ما را بر همه چیز این جهان، زبان، می ریزند. چرا که جهان زبان خودش را دارد (هوسرل)، و زبان هم جهان خودش را. و در این میان، (دلبریخته) شعر نگاه نیست. بل شعر فرم، که می خواهد با مایه اش، زبان، بماند.

 




یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب