پست شبانه
- دسته بندی : کتاب فارسی > رمان خارجی
- کد محصول : 1.48150
-
وضعیت :
ناموجود
- مولف: هدی برکات
- مترجم: حمید رضا مهاجرانی
- وزن(گرم): 175
- تعداد صفحه: 160
- ناشر: ثالث
کتاب پست شبانه
هدی برکت نویسنده لبنانی برای رمان "پست شبانه" برنده جایزه بین المللی بوکر برای داستان عربی شده است.
این جایزه که در سال 2007 در ابوظبی اهدا شد ، توسط بنیاد جایزه بوکر در لندن پشتیبانی می شود و توسط اداره فرهنگ و جهانگردی ابوظبی تأمین می شود.
هدی برکت در بیروت متولد شد ، در پاریس زندگی می کند و چندین رمان از جمله "سنگ خنده" و "استاد من و معشوق من" را منتشر کرده است.
"پست شبانه" ششمین رمان او است و به فرانسه ترجمه شده است.
به گفته ناشر Actes Sud ، این رمان شامل یک سری نامه های افراد است که "با بدبختی اجتماعی روبرو هستند."
برکات در شهر بشریه ، مسیحی مارونی ، لبنان ، بزرگ شد و در آنجا زندگی کرد تا زمانی که به بیروت رفت. برکت در رشته ادبیات فرانسه در دانشگاه لبنان تحصیل کرد ، که در 1975 از آنجا فارغ التحصیل شد. در 1975 و 1976 وی در پاریس زندگی می کرد و در آنجا تز دکترای خود را کار می کرد ، اما تصمیم گرفت که هنگام جنگ داخلی لبنان به خانه بازگردد. در این دوره وی به عنوان معلم ، مترجم و روزنامه نگار کار کرد. وی با شاعر محمد العبدالله (به عربی: محمد العبدالله) که در روزهای دانشکده ملاقات کرده بود ازدواج کرد. برکت در این دوره از جنگ همه آثار خود را منتشر کرد. در سال 1985 او اولین قطعه خود را منتشر کرد ، مجموعه ای از داستان های کوتاه به نام Za'irat ("بازدید کنندگان زن"). او در سال 1989 به پاریس بازگشت و از آن زمان در آنجا زندگی می کند. وی در آنجا مجموعه ای از نوشته های مهم را منتشر کرد از جمله هاجرالدهیک (سنگ خنده ، 1990) و اهل الحوا (مردم عشق ، 1993).
پشت جلد کتاب آمده است:
گاهی به نامه هایی فکر می کنم که هرگز به دست صاحبانش نرسید. نامه هایی که حالا جایی است که فرستنده اش نمی داند کجاست و چه بر سرش آمده. شاید مثل ورق پاره های سرگردان گوشه و کنار خیابان افتاده اند یا شاید آنها را سوزانده باشند. مردم هم يقين دارند هیچ امیدی برای رسیدن نامه هایشان به مقصد وجود ندارد.. شاید هم دست از نامه نگاری کشیده اند. وقتی قرار است نامه به منطقه ای برسد که با خاک یکسان شده و دیار البشری در آن سکونت ندارد، نامه را به چه آدرسی و برای که بنویسند؟ وقتی جنگ تمام شود تا مدت ها باید از پی اسم خیابان ها بگردند. شاید هم بر حسب آن که چه کسانی پیروز شدند و بر آن مناطق سيطره یافتند، اسم های تازه ای رویشان بگذارند