پشت جلد کتاب آمده است:

هنریک ایبسن، نمایشنامه نویس و سراینده نروژی، زاده سال ۱۸۲۸، از بزرگ ترین ستاره های سپهر هنر و اندیشه همه جهان و همه زمانهاست. در عروسکخانه، دومین نمایشنامه از نمایشنامه های مدرن او، نورا، زیبازنی دلبسته شوهر و کودکان خویش، برای بهبودی همسر بیمارش همه گونه جانفشانی کرده و او را به زندگی برگردانده، ولی زمانی که به اعتماد و یاری همسرش نیاز پیدا می کند، با چشمان ازهم دریده می بیند که اینک در بر پاشنه دیگری می گردد. ناگهان چشم به چندوچون زناشویی خود و دروغی که زندگی اش را بر آن بنیان نهاده، باز می کند. در می یابد شوهرش، پدر سه فرزندش، بیگانه ای بیش نیست و همواره با او چون بچه و دارایی خود رفتار کرده است. در می یابد که پدر خودش نیز همچو رفتاری با او داشته است. پی می برد که خوشبختی اش دروغین بوده و خودش، نه آدمی آزاد و برابر، که عروسکی و خانه اش نه خانه، که عروسک خانه ای بوده است. این چشم گشایی به پهنه های ع دو دیگر هم گسترش می یابد و به سوی مرگش می راند و سرانجام بر آنش می دارد که همه چیز خود را رها کند و در جست وجوی حقیقت، خود و ارزش های خود، پا به دنیای واقعی بنهد. این گونه، او نخستین گام را به دنیای بیرون می گذارد. دنیایی سردتر و تنهاتر، ولی همزمان، روشن از کورسوی امید به چیزی بهتر.