مردی هست که عادت دارد با چتر بکوبد تو سرم (جهان نو)

 

پشت جلد کتاب آمده است:

کسی که تغییر نکند، مضحک ترین است.» داستان های فرناندو سورنتینو شرح حال چنین کسانی است. کسانی که ماییم. در قیدوبند ضعف ها و آداب های پوچ. بوطیقای داستان او شدید استوار بر عنصر تصادف، سرعت، فانتزی و نوعی موتیف شوخ وشنگ است. زبانش بسیار سهل و ممتنع، گویا و موجز. و بدین ترتیب همه چیز برای خواندن قصه هایی عمیق، مفرح و خوشخوان آماده است. در این اولین مجموعه داستان از سورنتینو به زبان فارسی، با یکی از شاداب ترین و خلاق ترین اساتید طنزپردازی در ادبیات امروز امریکای لاتین اشنا خواهیم شد و چیره دستی او را در بازآفرینی موقعیت هایی کافکایی در قالب قصه هایی طناز و گاه کارآگاهی تماشا خواهیم کرد. آمیزه ی خاصی از فانتزی و طنزی پنهان به وضعیتی گروتسک می رسد. در داستان های بی رحمانه بازیگوش او آدمها به هچل می افتند. روایت ها با اختلالی ساده در زندگی روزمره آغاز می شوند و به وضعیتی حاد و وخیم درمی افتند. و مگر سرگذشت تاریخ و انسان جز این است؟ دایانا سیمون، منتقد بزرگ ادبی، می گوید «کافکا دوباره بازگشته است.» 
از مجموعهی «جهان نو»:

اتاق تاریک، تنسی ویلیامز

بیست، ریچارد بيرد

ذرت سرخ، مو یان 

 



یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب