داستان یک پرستار (مجموعه داستان)

کتاب داستان یک پرستار

مجموعه داستان «داستان یک پرستار» شامل گزیده‌ای از داستان‌های کوتاه برگزیده جایزه ادبی «اُ. هنری» در سال ۱۹۹۹ است که با ترجمه علی فامیان منتشر شده است؛ مجموعه‌ای از ۹ داستان کوتاه که همگی به زبان انگلیسی نوشته و در این سال در یکی از نشریات ایالات متحده منتشر شده است و از نظر داوران این جایزه دارای این شایستگی بوده است که دنیا و زبان متفاوتش بتواند در زمره برترین آثار این سال از این جایزه قرار بگیرد.

پس از درگذشت «ویلیام سیدنی پورتر» مشهور به «اُ. هنری» نویسنده آمریکایی که به خلق سبک داستان‌نویسی کوتاه با پایان شگفت‌انگیز مشهور است، بنیادی به نام این نویسنده در آمریکا تأسیس شد که از جمله وظایف این بنیاد ادبی، علاوه بر سامان‌بخشی آثار متعدد این نویسنده شهیر آمریکایی، اعطای جایزه‌ای به نام او و در گونه ادبی مورد علاقه و در تخصص او یعنی داستان کوتاه بود. در همین راستا بنیاد ادبی «اُ. هنری»، چند سال پس از تاسیس، شروع به برگزاری مراسمی برای شناخت برگزیدگان و اعطای جایزه ادبی «اُ. هنری» در گونه داستان کوتاه کرد. برای این منظور داوران این جایزه با نگاه به مجله‌های ادبی معتبر آمریکا و داستان‌هایی که توانسته بودند در آنها به چاپ برسند، آثاری را انتخاب و در جمع خود به داوری وارد می‌کردند. در نتیجه کار آنها این بنیاد هر ساله بیست داستان را برگزیده و سه داستان از این بیست داستان را برنده اعلام می‌کند. همچنین مجموعه بیست داستانی هر ساله از برگزیدگان، به طور منظم توسط این بنیاد به چاپ می‌رسد و تا کنون بیش از ۹۰ جلد از این مجموعه به چاپ رسیده است که در ایران با سرپرستی علی فامیان و در انتشارات کتاب نیستان در دست ترجمه قرار گرفته است.

در مجموعه «داستان یک پرستار» آثاری از نویسندگانی چون پیتر بایدا، دیوید فاستر والاس، شارلوت فوربس و… به چشم می‌خورد. در میان داستان‌های این کتاب می‌توان چند پدیده تاریخی و انسان‌شناختی را رصد کرد که نویسندگانش در واپسین سال از قرن بیستم به آن توجه نشان داده و حتی می‌توان از آنها به طلیعه قرن بیست و یکم نیز نگاه کرد.

دور شدن از ظاهر حوادث و رویدادها و انسان به عنوان شکل‌دهنده یک حادثه و حرکت به سمت متن و عمق رویدادها و انسان؛ یکی از این دست رویدادهاست. نویسندگان این کتاب نشان داده‌اند که با گذر از فرم روایت و خو کردن به سادگی بیش از اندازه در بیان، مسائلی مهم‌تر از فن روایت که شاید بشود از آن به عنوان توصیف ذات و درون آدمی در بستر رویدادهای اجتماعی یاد کرد، توجه نشان داده‌اند.

همچنین خلق نگاهی تازه به ماجراهای پرتعلیق جنایی و یا مرگ نیز در این داستان‌ها بسیار قابل توجه و اعتناست و نشان از نوعی دگردیسی فکری و ذهنی در میان نویسندگان انگلیسی زبان در ابتدای قرن بیست و یک دارد. این مساله درکنار توجه پررنگ به حضور سایر اقوام و ملیت‌ها در داستان‌هایی که زمینه اصلی رخداد آنها در آمریکاست نیز نوعی نگاه تازه به جهانی شدن فرهنگ و مناسبات آدم‌ها را تداعی می‌کند.