عطر دارچین (مجموعه داستان)

مجموعه داستان «عطر دارچین» مجموعه داستان برگزیدگان جایزه ادبی اُ. هنری در سال ۲۰۰۷ است که با ترجمه بیتا نفیسی در قالب مجموعه ترجمه‌های نیستان از ۹۰ جلد کتاب آثار برگزیده این جایزه منتشر شده است.

این کتاب شامل ۱۷ داستان کوتاه از نویسندگان آمریکایی سرشناس و گاه کمتر شناخته شده برای مخاطب ایرانی است که در آن سال در یکی از نشریات ادبی مشهور ایالات متحده منتشر شده و مورد توجه داوران این جایزه قرار گرفته است.

در میان این آثار می‌توان به نویسندگانی چون آریل دورفمان و آلیس مونرو اشاره کرد که مخاطبان ایرانی خاطرات خوبی با نوشته‌های آنان دارند و نیز نویسندگانی که شاید برای نخستین بار نام آنها به گوش مخاطبان ایرانی خورده و لذت خوانش آثاری از آنها و کشف دنیای داستانی آنان را دوچندان می‌کند. به ویژه اینکه بدانیم در این مجموعه تمامی ژانرهای داستان‌نویسی اعم از وسترن، حماسی، درام، پسامدرن، داستانی و تاریخی توسط نویسندگان طبع‌آزمایی شده است.

هر یک از داستان‌های این مجموعه و نویسندگان آنها در آفرینش ادبی، شیوه و انگیزه‌ای متفاوت از یکدیگر و منحصر به فرد داشته‌اند. برخی از آنها از فضای داستان برای روایت و تصویرسازی از اندوه عمیق خود استفاده کرده‌اند و برخی دیگر برای خلق یک ژانر خاص قدم در میدان داستان‌نویسی گذاشته‌اند.

همچنین برخی از نویسندگان در این مجموعه موضوع خود را به شکل بخشی از یک رمان و سرانجام به یک داستان کوتاه تغییر داده و برخی دیگر موقعیت زمانی داستان‌شان را چندین قرن به عقب می‌برند تا داستانی را در پیوند با امروز در دل آن شکل دهند و وجه ممیزه همه آنها تکاپوی قابل اعتنای نویسنده برای جان دادن به داستان و یافتن شیوه مناسب و منحصر به فرد برای روایت است.

در میان داستان‌های این مجموعه، نوع نگاهی تازه به جنگ به چشم می‌خورد. نویسندگان این داستان‌ها در آثارشان به نوعی نگاه تازه از حضور انسان در بستر جنگ پرداخته‌اند که بیشتر آنها از زاویه زندگی و دید سربازان بازمانده از جنگ جهانی دوم دیده و روایت شده است.

همچنین آثار این مجموعه در برگیرنده تلاش‌هایی است که نویسندگان برای تلفیق میان شعر و داستان و عبور از شعر برای نوشتن داستان و نیز بازخوانی داستانی خاطرات یک انسان به منظور ترسیم سیمای حقیقی زندگی اجتماعی او داشته‌اند.

داستان‌های حاضر در این کتاب از میان داستان‌های انگلیسی منتشر شده در میان نشریاتی چون نیویورکر، ماهنامه آتلانتیک و هارپر و بخشی از مجلات کمتر شناخته شده در زمینه انتشار داستان در ایالات متحده انتخاب شده‌اند.