پشت جلد کتاب آمده است:

 

راه پس نه راه پیش: در پی جنگ های بالکان در دهه ۱۹۹۰ تانیا لودسیج و شاگردانش در تلاش برای دریافت اجازه اقامت از گروه ادبیات و زبان های اسلاوی در دانشگاه آمستردام سر درمی آورند.در آنجا تانیا باید ادبیات یوگسلاوی سابق را به یوگسلاوهای سابق درس بدهد. آنان، سرگردان در برزخ امن هلند، سعی می کنند نه فقط دخل و خرجشان را به هم برسانند، بلکه از این عالم سرگردانی و بلاتکلیفی راه به جایی ببرند. تانيا تصمیم می گیرد برای شاگردانش درسی با عنوان بو گونوستالژی» برگذار کند و این خاطرات مشترک و آگاهانه از دورانی زوال یافته موقتا سرزندگی و نیروی تازه ای در آنها می دهد. اما زمانی که رویدادهایی غم انگیز آنان را به مواجهه با پیامدهای تجزیه خشونت بار میهنشان ناگزیر می کند، پیوندهای شکننده همکلاسی ها از هم می گسلد. اوگرشیچ، همچون ناباکوف، بر توانایی ما در به یاد آوردن گذشته به عنوان منبعی برای حفظ هویت اخلاقی و عاطفیمان تأکید می گذارد.» - واشینگتن پست 

 




The Ministry of Pain

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب