کرکگور و نیچه (ایمان و پذیرش ابدی)

چکيده :
در اين کتاب، علاوه بر بررسي آراي "کرکگور" و "نيچه" انديشه‌هاي اين دو با يک ديگر مقايسه شده است. نويسنده براي مثال مي‌گويد: "آن چه کرکگور ونيچه راجع به دين و ارزش نوشتند، منبعث از تجارب زندگي ايشان و منعکس کننده‌ي آن است. اين گزافه نيست که بگوييم کرکگور و نيچه در آثار خويش و از طريق آن‌ها زيسته‌اند. به اين ترتيب ما آواي چند صدايي خود کرکگور را در آثاري که با نام مستعار نوشته شده است، به خصوص هنگامي که مسايل زيباشناسي را مي‌نماياند، و آواي نيچه را در پيش‌بيني‌هاي زردتشت ملاحظه مي‌کنيم. از همين رو، اين فيلسوفان که چنين عميق در روش برداشت از زندگي و مفهوم آن با يک ديگر متفاوت‌اند، کاملا به هم شباهت دارند. از جهات ديگر نيز کرکگور و نيچه داراي شباهت‌هاي عميق هستند، به اين معنا که هر دو ايشان مانند داستايفسکي روان‌شناس هستند... هر دو اين فيلسوفان مانند داستايفسکي به تشريح احساسات پنهان و انگيزه‌هايي مي‌پردازند که شکل دهنده‌ي زندگاني بشر است. ديگر آن که، نيچه و کرکگور در تعهد مطلق به آثار خويش و به قول نيچه به "کار" خويش، شباهت‌هاي عميقي به يک ديگر دارند. هر دو ايشان حياتي مرتاضانه داشتند که وقف نوشتن بود.... وجه تشابه مهم ديگر ايشان آن است که هر دو نويسندگان مذهبي بودند و مخاطب آن‌ها دين اجدادشان و ميراث مشترک ايشان مسيحيت بود، اما علاوه بر اين، هر دو ريشه‌ها و تربيتي لوتري داشتند. آن‌ها با لحني نقادانه دين اجداد خود خويش، يعني مسيحيت پدرانشان را مخاطب قرار مي‌دهند...".
216 صفحه - رقعي (شوميز)