مزه شناس

کتاب مزه شناس

عنوان «مزه‌شناس» چه گوش‌نواز است. به زبان که می‌آید، قدری طعم خوش دارد. اگر بخواهید به زبان خودمانی توضیحش دهید، کم و بیش می‌شود این: کسی که عاشق خوردن باشد.

جوزیه که یک سرمایه‌دار تمام عیار است و سرمایه‌اش هیچ حد و مرزی ندارد، برای این‌که عاشق غذا خوردن است و به خاطر شکم‌پرستی‌‌اش در این راه خبره‌ای تمام‌عیار شده و به مقام عالی مزه‌شناس دست یافته است!

لو وِنفو که از جوانان حاضر در صف انقلاب کمونیستی چین بوده، داستان بزرگ‌ترین نقطه عطف تاریخ معاصر چین را از دل و زبان مردم کوچه و خیابان روایت می‌کند.
مزه‌شناس داستانی صادقانه و روایتگر انقلابی سخت همچون تمام انقلاب‌های دنیاست،

انقلاب‌هایی که سخت‌اند، اما قصه‌هایی به  نرمی و همگونی زندگی روزمره با خود دارند؛ قصه ایده‌های مشترک و افکار متناقض، قصه صعود و سقوط، قصه تغییر و سکون.

رمان مزه‌شناس، یکی از آثار فاخر ادبیات معاصر چین به شمار می‌رود. این رمان علاوه بر این‌که راهنمای بسیار خوبی برای آشنایی با رسوم و فرهنگ چین است، بخش بسیار مهمی از تاریخ معاصر آن کشور را بی هیچ اغماضی روایت می‌کند.

پشت جلد کتاب آمده است:

حوصله سرگروه هم دیگر سر رفته بود: «یعنی هیچ کاری نیست که تو بلد باشی انجام بدهی؟»

«بلدم، بلدم. سرگروه، من می توانم برای دیگران میان وعده بخرم، همه اغذیه فروشی های سوجو را مثل کف دستم می شناسم.»

بسیار خب، پس تو به گروه بازرگانی می روی تا کاری مرتبط با خوراکی ها پیدا کنی. غذاهای سوجو خیلی معروف اند.» 

«نه، نه، سرگروه، من بیش از همه از غذا خوردن متنفرم.» 

از غذا خوردن متنفری؟ بسیار خب، از بچه های آشپزخانه می خواهم سه روز گرسنه نگهت دارند، بعد دوباره راجع به این موضوع با هم حرف می زنیم. نفر بعد...» 

تمام شد، سرنوشت من در میان انفجار صدای خنده حضار تعیین شد. 

رمان مزه شناس، با حال و هوای قومی و تاریخی خود، یکی از آثار فاخر ادبیات معاصر چین به شمار می رود. این رمان علاوه بر این که راهنمای بسیار خوبی برای آشنایی با رسوم و فرهنگ چین است، بخش بسیار مهمی از تاریخ معاصر آن کشور را بی هیچ اغماضی روایت می کند.