پشت جلد کتاب آمده است:

رمان گل های ویرانی نوشتهی پاتریک مودیانو (۱۹۴۵) یکی از آثار برجسته ی اوست، رمانی کوتاه که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. جهان داستانی مودیانو برای خوانندگانش بسیار آشناست: جهان برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات ۲۰۱۴ تلفیقی از راز، پرسه زنی و بازگشت به گذشته های دور است و حضور تمام عیار شهر، شهری که معمولا پاریس است، و مکان هایی که هویت این شهر را ساخته اند. گل های ویرانی که نامش تعریضی دارد به کتاب مهم شارل بودلر، گل های بدی، رمانی است درباره ی یک زوج که در هتلی خودکشی کرده اند و کسی چیزی از آن ها نمی داند. راوی با رجوع به گذشته ی دور و به بهانهی کشف این راز خود و جوانی اش را تصویر می کند. این رمان نیز مانند اکثر آثار مودیانو تصویری است و مملو از نام ها و یادها. هر مکان اشارتی است به روحی، عشقی یا مرگی. این میان راز مرگ نیز قوای محرکه است. مودیانو همواره با استفاده از معماهایی کم رنگ خواننده را دچار پرسش می کند. این که در آن گذشته ی دور چه رخ داده که حالا باید کشف شود؟ گل های ویرانی با این بستر روایی خواننده ی خود را به سال های دههی سی میلادی در پاریس می برد و آدم هایی را از دل مردگان بیرون می کشد که می توانند روایت و وجود خود را تکثیر کنند. 

 

 




Fleurs de ruine
از همین نویسنده: پاتریک مودیانو

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب