اندر مزایای تنبلی (خرد و حکمت زندگی 2)

پشت جلد کتاب آمده است:

این کتاب ها فلسفه را ساده نمی کنند بلکه از ابهت هراس آور فلسفه می کاهند. خواننده ممکن است خواندن این کتاب ها را به امید یافتن پاسخ های روشن آغاز کند: پاسخی برای مسئله ی تنهایی اش، چرایی مرگ، منشأ ملال و دل زدگی... اما انتظار اینکه کتابی یا کسی در چند صفحه یا فلان تعداد نکته به ما بگوید چطور زندگی کنیم و چگونه خوشبخت شویم، در واقع يك جور انکار مسئولیت شخصی انسان است. پاسخی قطعی و ابدی که مناسب حال همه کس باشد وجود ندارد. کتاب هایی که چنین مدعاهایی دارند قطعا فریبکارند. کتاب های این مجموعه نسخه نمی پیچند و سیاهه ای از اعمال نيك و بد پیش روی شما نمی گذارند؛ بلکه می خواهند به فهم بهتر زندگی و پرسش ها و تجربه هايمان كمك كنند؛ چراغی بیفروزند تا در این اتاق تاريك زندگی و در لحظات دشوار، در کمان از پرسشهای بی پایان انسانی روشن تر شود، بدانیم فیلسوفان و حکیمان جهان به این پرسش ها چطور فکر کرده اند؛ تا با فهم دقیق تر و دیدی بازتر بتوانیم در زندگی مان تصمیم بگیریم، مسئولیت تصمیممان را شجاعانه برعهده بگیریم و با عواقب تصمیم هایمان آگاهانه روبرو شویم.

ارسطو گفته ما کار می کنیم تا بتوانیم تفریح کنیم و فراغت داشته باشیم. از این واضح تر هم می شود گفت ؟ ما بزرگسالان زندگی مان را بیش از هر چیز وقف کارمان می کنیم. ما حدودا از ۲۱ سالگی تا ۷۰ سالگی زندگی مان را به کار کردن می گذرانیم. اینقدر که کار می کنیم نمی خوابیم، برای خانواده مان وقت نمی گذاریم، نمی خوریم، تفریح و استراحت نمی کنیم. چه کارمان را دوست داشته باشیم چه از آن نفرت داشته باشیم، چه در آن موفق باشیم و چه ناموفق، به هر حال همه مان مثل سیزیف محکوم به آنیم که سنگ بزرگ کارمان، شغلمان، حرفه مان را هر روز به دوش بکشیم و به بالای کوه ببریم تا دوباره پایین بغلتد و روز بعد دوباره روز از نو روزی از نو. او گدن نش می گوید «حتی آن دسته از ما که حالمان از کار کردن به هم می خورد هم باز باید کار کنیم، تا بتوانیم پول کافی به دست آوریم تا دیگر مجبور نباشیم کار کنیم!»