پشت جلد کتاب آمده است:

آلبر کامو برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۷ یکی از استثنایی ترین روشنفكران فرانسه به شمار می رود. مهم ترین دلیل این امر نیز استقلال اندیشه ای بود که او همواره سعی در حفظ آن داشت. او نه حاضر بود برچسب اگزیستانسیالیسم را بپذیرید و نه آماده بود که مواضعش را در قبال استقلال الجزایر، به دلیل فشارهای دوستان چپ گرایش تغيير دهد؛ دوستانی که به دلیل همین مواضع او را از جمع خود طرد کردند.

مسیر زندگی و اندیشه کامو که در کتاب حاضر از طريق بازبینی مهمترین رمان هایش ترسیم شده است، قدم اولی است در شناخت نویسنده ای که عليرغم تمامی مصائب فردی و اجتماعی ای که در زندگی متحمل شد، هنوز بر این عقیده بود که آفتاب، دریا، فوتبال و تئاتر پاسخی به پوچی زندگی هستند.

 



کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب