پشت جلد کتاب آمده است:

ادبیات کلاسیک جهان

رستاخیز» سومین رمان بزرگ لئو تولستوی است که در سال ۱۸۹۹ منتشر شد. و به نوعی حاصل دوران پختگی و تحولات عمیق فکری او به شمار می رود. تولستوی در این اثر سترگ با ارائهی تصویری سیاه و هولناک از نابرابری و فساد سیاسی دوران تزار، جامعهی روسیه را به نقد کشیده و آن را به بازگشت به آموزه های مسیحیت دعوت میکند. منتقدین، آثار تولستوی را جاده صاف کن انقلاب ۱۹۰۵ و متعاقب آن، انقلاب بزرگ اکتبر می دانند. داستان رستاخیز با نمایی از فضای طبقاتی و ترسیم دادگاههای آشفتهی روسیه آغاز می شود... « نیلیدوف»، اشراف زادهای خوشگذران که در جایگاه هیئت منصفه قرار گرفته در مواجهه با ماسلووا، زنی متهم به قتل، به یاد می آورد که در دوران جوانی، برای ارضای هوای نفس خود ، چگونه ماسلووا ندیمی روستایی خود را در مسیر تباهی و گناه قرار داده است. لحظه ای تأثیرگذار در وجدان او که باعث تغییراتی عمیق در روح عدالت خواه او می شود. دلیل مانایی و شکوه این کتاب، تفصیل سرگذشتی است که تولستوی با بازدید از زندانها وسفر به مناطق دوردست سیبری، تاریخ این سرزمین را در قالب یک داستان به رشته ی تحریر در آورده است