پشت جلد کتاب آمده است:

ولادیمیر نیکالایویچ واینوویچ، داستان نویس، شاعر و نمایشنامه نویس روس در سال ۱۹۳۲ در شهر دوشنبه به دنیا آمد. در چهار سالگی شاهد دستگیری پدرش بود که به جرم ابراز عقیده ای مخالف سلیقه رژیم در گفتگویی خصوصی، به پنج سال زندان محکوم شده بود. واینوویچ از یازده سالگی در روستا به چوپانی و در شهر به نجاری و چلنگری مشغول بود. در ۱۹۵۸ به شعر و سپس به نثر روی آورد. در آغاز علاقه چندانی به سیاست نشان نمی داد، هرچند در سال ۱۹۶۵ جزو ۶۲ امضاکننده بیانیه دفاع از سینیافسکی و دانیل (دو نویسنده ای که به دست حکومت شوروی زندانی شده بودند) بود. حتی پس از پایان آزادی نسبی دوران خروشچف، نیز دچار دردسر نشد. ولی در ۱۹۶۹ بخشی از رمان طنز «زندگی و ماجراهای غریب سرباز ایوان چونکین» بدون اجازه اش - در آلمان به چاپ رسید و درگیری او با حکومت آغاز شد و تا آنجا پیش رفت که در ۱۹۸۰ از اتحادیه نویسندگان اخراجش کردند. واینوویچ به ناچار به آلمان مهاجرت کرد و فقط پس از پروسترویکای گورباچف به میهن بازگشت. معروف ترین رمان او مسکو ۲۰۴۲ (۱۹۸۲)، داستان مردی است که به لطف پیشرفت علم به شوروی ۶۰ سال آینده سفر می کند و مصیبتهای آرمانشهر کمونیستها را به چشم می بیند. واینوویچ در حال حاضر در اشتوتگارت زندگی می کند

 



از همین مترجم: آبتین گلکار

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب