در برابر استبداد (بیست درس قرن بیستم)

پشت جلد کتاب آمده است:

این کتاب ها فلسفه را ساده نمی کنند بلکه از ابهت هراس آور فلسفه می کاهنده خواننده ممکن است خواندن این کتاب ها را به امید یافتن پاسخ های روشن آغاز کند: پاسخی برای مسئله ی تنهایی اش، چرایی مرگ، منشأ ملال و دل زدگی... اما انتظار اینکه کتابی یا کسی در چند صفحه یا فلان تعداد نکته به ما بگويد چطور زندگی کنیم و چگونه خوشبخت شویم در واقع يك جور انکار مسئولیت شخصی انسان است. پاسخی قطعی و ابدی که مناسب حال همه کس باشد، وجود ندارد. کتاب هایی که چنین مدعاهایی دارند قطعا فریبکارند. کتاب های این مجموعه نسخه نمی پیچند و سیاهه ای از اعمال نيك و بد پیش روی شما نمی گذارند؛ بلکه می خواهند به فهم بهتر زندگی و پرسش ها و تجربه هايمان كمك كنند؛ چراغی بیفروزند تا در این اتاق تاریک زندگی و در لحظات دشوار، در کمان از پرسش های بی پایان انسانی روشن تر شود، بدانیم فیلسوفان و حکیمان جهان به این پرسش ها چطور فکر کرده اند تا با فهم دقیق تر و دیدی بازتر بتوانیم در زندگی مان تصمیم بگیریم، مسئولیت تصمیم مان را شجاعانه بر عهده بگیریم و با عواقب تصمیم هایمان آگاهانه روبرو شویم.

تاریخ اروپا شاهد سه لحظه ی دموکراتیک بزرگ بوده است: پس از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، و پس از پایان کمونیسم در سال ۱۹۸۹. بسیاری از دموکراسی هایی که در این سه مقطع زمانی برپا شدند به شکست و فروپاشی انجامیدند، آن هم در شرایطی که از بسیاری جهات شبیه به شرایط امروز ما بوده اند... تاریخ قرن بیستم اروپا به ما می آموزد که چطور ممکن است جوامع درهم بشکنند، دموکراسی ها سقوط کنند، اخلاقیات فرو بپاشد و مردمان عادی یکباره خودشان را اسلحه به دست بالای سر گورهای دسته جمعی بیابند. درك دلایل به وجود آمدن این شرایط برای امروز ما بسیار مفید خواهد بود.