خوشا خوشبختان

در کتاب خوشا خوشبختان با ۲۱ داستان و ۱۸ شخصیت متفاوت روبه‌رو هستیم که هر کدام از آن ها بخشی از زندگی خود و روابطشان را بیان می کنند. کتاب شامل ۲۱ فصل است که می توان هر فصل را به عنوان یک داستان کوتاه مطالعه کرد، اما همه شخصیت های کتاب خوشا خوشبختان به نحوی با هم ارتباط دارند و دغدغه مشترک همه این افراد رسیدن به خوشبختی واقعی است.

نیویورک تایمز در مورد کتاب خوشا خوشبختان چنین می گوید:

یاسمینا رضا هر‌ کدام از فصل‌ های کتاب را با جزئیات پر کرده و باعث شده است هر‌کدام به طرز شگفت‌ آوری شبیه نمایشنامه‌ ای تک‌ پرده‌ای باشند. رضا انسان‌ ها و روابطشان را با دقتی موشکافانه مشاهده می‌ کند و با قلم قوی خویش این کتاب کم‌ حجم را به اثری درخور تبدیل می‌کند.

برخی از فصل های کتاب خوشا خوشبختان:
مارگریت بلو: داستان یک زن که به تنهایی مسافرت می کند.
پاسکالین اوتنر: داستان زن و شوهری که فرزندشان مشکل روانی دارد.
لوک کوندامین: روایت گفت و گوی چند رفیق مست در کنار هم.
الن بارنش: داستان زنی که پس از سال ها معشوق قدیمی خود را می بیند.
ونسان زاوادا: داستان پیرزنی که با وجود بیماری سرطان هنوز سعی می کند خوشحال و شاد باشد.
پائولا: روایت زنی که معشوقه یک مرد متاهل است و می خواد او را ترک کند.
ژانت بلو: یک مادر مسن که تحت فشار دخترش می خواهد تغییر کند ولی این تغییر را دوست ندارد.

هر کدام از شخصیت های کتاب خوشا خوشبختان عشق‌ها، رابطه‌ها، خیانت‌ها، خوشی‌ها و تلخی‌های زندگی خود را در زمان و مکان مشخصی بازگو می کنند و همان طور که اشاره کردیم، همه دغدغه خوشبختی را دارند.

درباره کتاب خوشا خوشبختان
کتابی کم حجم با داستان هایی تو در تو و جذاب که با وجود مستقل بودن داستان ها از یکدیگر از کنجکاویتان برای خواندن داستان بعدی کم نخواهد شد.

در تمام این روایت ها جست و جوی مفهوم زندگی، رنج معاشِ عاطفی و هستی متزلزل انسانِ متجدد پدیدار می شود. خلا عشق راستین در هستی انسان امروز با نگاهی ساده، باور پذیر و به همان اندازه دقیق واکاویده می شود. این فقدان خواننده را وا میدارد تا بیندیشد که عشق چیست و ارزش هستی کدام است و راه رهایی کجاست.

در قسمتی از پشت جلد کتاب خوشا خوشبختان آمده است:

خوشبختی چیست؟ رضایت درونی یا موقعیت خاص بیرونی؟ چه ارتباطی به روابط انسان ها و خصوصا عاطفه و عشق میانشان دارد؟رابطه خوشبختی با معنای هستی و درک آن چیست؟ شاید بتوان گفت این سوالات ذهن یاسمینا رضا، نویسنده کتاب خوشا خوشبختان را مشغول کرده است.

قسمت هایی از متن کتاب خوشا خوشبختان
اشیا روی هم تلنبار می شوند دیگر به هیچ دردی نمی خورند. ما هم همینطور. به صدای باران که آرام تر شده گوش میکنم، و همین طور صدای باد. لپ تاپ را می بندم. تمام آنچه برابر چشمانمان است گذشته و تمام شده است. ناراحت نیستم. همه چیز به وجود می آید تا از بین برود. من بدون هیچ ماجرایی از دنیا می روم. کسی تابوتی یا استخوانی از من پیدا نخواهد کرد. همه چیز مثل قبل ادامه خواهد یافت. همه چیز با شادی در آب خواهد رفت.

مجبور کردن دیگران به فهمیدن غیر ممکن است. اصلا امکان ندارد. مخصوصا در چهارچوب زناشویی که همه چیز به دادگاه جنایی هدایت می شود.

لیوان نوشیدنی ام را تمام میکنم و میخندم. عالی است که آدم ها خنده را دارند. مثل ورق ژوکر است. در هر معنایی به کار می آید.

درست جلوی پنجره من خونه نقلی کوچیکی بود، با آجرای قرمز، سفال های شیروونی قرمز، نرده های چوبی محکم و سرپا، شمعدونی های لب پنجره ها. گلدون هایی از دیوار آویزون بود که اونا هم پر از گل بودن. می دونی چی فکر کردم ژان؟ فکر کردم تو این خونه یه نفر تصمیم گرفته که حتما خوشبخت باشه.

خوشبخت بودن یه حالته. حتی با عشق هم نمیتونی خوشبخت باشی اگه حالت خوشبخت بودن رو نداشته باشی.

کسی تا به حال زیاد درباره‌ی تأثیر مکان‌ها بر عواطف صحبت نکرده است. دلتنگی‌هایی ناخودآگاه در وجود انسان بیدار می‌شود. ذات موجودات تغییر می‌کند، مثل افسانه‌ها.

آدم‌هایی هستند که صورت دوران جوانی‌شان را دیگر نمی‌شود دید. گذر سال‌ها پاک محوش کرده. اما آدم‌های دیگری هستند که برعکس، صورت‌شان عین بچه‌ها می‌درخشد.