مردی که می خندد(زرکوب،جاودان خرد مشهد)

پشت جلد کتاب آمده است:

اسوو باندینی تک و تنها رنج می کشید. آن هم نه با بدنی پردرد: بدتر از آن، با روحی پردرد. کجای دنیا می شد دردی بزرگ تر از در روح پیدا کرد؟

جان فانته سال ۱۹۰۹ در دنور به دنیا آمد و در جوانی به لس آنجلس مهاجرت کرد. از سال ۱۹۳۰ نوشتن را آغاز کرد و چند داستانش در مجله های ادبی منتشر شد. مدتی هم در هالیوود فیلمنامه نوشت از جمله برای فیلم سرشار زندگی که اقتباسی بود از رمان خودش. به او «جواهر گمشده ی ادبیات آمریکا» لقب داده اند و بوکوفسکی درباره ی او گفته: «فانته خدای من بود». در سال ۱۹۸۷، پس از مرگش، از سوی انجمن ادبی پن جایزه ی یک عمر فعالیت ادبی دریافت کرد. تا بهار صبر کن، باندینی جلد اول چهارگانه ی معروف او است.

 

 



یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب