نایب کنسول

کتاب نایب کنسول 
داستان حاضر شرح وقایعی است که بر نائب کنسول فرانسه در لاهور و کلکته گذشته است .((ژان مارک دناش))، یگانه فرزند خانواده پس از پشت سر نهادن وقایع گوناگون به افسردگی روحی مبتلا می شود، اما سرانجام به مقام نائب کنسولی لاهور می رسد .

پشت جلد کتاب آمده است:

زن گدای کتاب، جوانه زنی است رانده مادر، سالک راهی صعب. یکه و تنها در جغرافیای هجر و همواره در جوار آب و تالاب، در گمگشتگی و از دست شدگی، می رسد به جلگه پرندگان، به کویر هستی اش، در پی طعام است، طعمه هم می شود، تن هم می سپارد، با جانی کاسته. گرسنه است، ماهي خام سق می زند، می جود، می لیسد. با آن حفره زخم پا گاهی خواهان پیدا می کند، عابری، جاشویی، صیادی، در ربطی فارغ از همخواهی. حامله است. نوزاد را می بخشد به بانوی غریبه، به قصد ریشه گرفتن در آسیای زادگاه. پرسوناژ نامتعنی است زنگدا، بینام، برخلاف مکان های کتاب که تعین دارند و در چند وجهي زمانهای برنهاده و نیز در تنیدگی با ساختار گسیخته - پیوسته داستان صفت هم می یابند، نام - صفت می شوند. نایب کنسول سگ کش، پرسوناژ دیگر کتاب، به نوعی آینگی زنگداست، و همتای تل (در کتاب "شیدایی تل. و. اشتاین"، برآمده از نظم تقابلی پرسوناژها، نظمی که شالوده بافت روایت در این دو کتاب نیز هست). زن دیگری هم در کتاب هست، آنماری اشترتر (نقش تقابلی زنگدا) با مردهای محفلی اش، ناقلان ذكور حاشیه روایت. زنگدا، به رسم خود، مدام در ستیز است با سرگذشت و سرنوشت ناعادلانه گریبانگیرشده اش. پیتر مورگان، راقم کتاب، در حضور ما می نویسد که جوانه زني سرگشته، همتای تجزیه شده سرزمین هند جذام، هند داغدار از استعمار، در آن راه دراز نوا سر می دهد، حزین، در سودای خاک باتام بانگ: "باتاتام بانگ بانگ..." و آنماری اشترتر در جزیره محفل میخوابد. خوش خیال. می خوابد.