پشت جلد کتاب آمده است:

چرا نویسنده ای چون پیکو آیر که تمام عمرش را از اتیوپی تا کوبا و كاتمانادو و باقی نقاط دنیا در سفر و تکاپو بوده، به این باور رسیده که ساکت و آرام نشستن در یک اتاق می تواند حد نهایت ماجراجویی باشد؟ او پاسخ این سؤال را در کتاب هنر آرامش میدهد؛ کتابی که به درستی و همان طور که عنوان فرعی اش می گوید، یک «ماجراجویی در سفر به ناکجا» به شمار می رود. آیر در این کتاب دربارهی کسانی تحقیق می کند که زندگی شان را وقف یافتن آرامش کردند؛ از جمله لئونارد کوهن خواننده ی سرشناس جهانی، که لذتهای ناشی از زندگی تجملاتی اش را فرو گذاشت و در صومعهای واقع در کوهستان به تمرین فن پرداخت. همچنین متیو ریکارد که با داشتن دکترای میکروبیولوژی، حرفه ی آتیه دارش را رها کرد تا یک راهب تبتی شود.

شخصا نه در کلیسایی عضو هستم و نه در فرقه و مسلکی؛ هرگز در هیچ گروه مدیتیشن و یوگایی (و در کل هیچ گروهی عضو نشدم. این کتاب درباره ی این است که چطور آدم سعی می کند مراقب عزیزانش باشد، کارش را انجام دهد، و در این دنیای عجول و دیوانه وار جهت حرکتش را حفظ کند. این کتاب را عمدا کوتاه نوشتم، تا بتوانید در یک نشست بخوانید و بلافاصله برگردید سراغ زندگی پرمشغله و احتمالا زیادی پرمشغله ی) خودتان.

- از مقدمه ی کتاب

 




The Art of Stillness: Adventures in Going Nowhere
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب