گیلیاد(آموت)

کتاب گیلیاد 
مریلین رابینسون، بیست و چهار سال بعد از اولین رمانش، خانه داری، با حکایتی درباره ی سه نسل از زمان جنگ های داخلی آمریکا تا قرن بیستم بازگشته است: داستانی درباره ی پدران و پسران و تنازعات روحی و روانی که هنوز هم در قلب آمریکا در حال زبانه کشیدن است. نثر زیبا، موجز و عرفانی مریلین رابینسون[که پیرو سبک امیلی دیکنسون و والت ویتمن است]به هر مخاطبی این اجازه را می دهد که از داستان لذت ببرد. رمان گیلیاد، با روایت درخشان و فراموش نشدنی جان ایمز، اوضاع و احوال انسانی زیبا و در عین حال غیرقابل تحمل زندگی روزمره را هویدا می سازد. رمان گیلیاد کتابی بسیار مورد انتظار، دومین رمان یکی از بهترین نویسندگان عصر حاضر و همزمان، مرثیه و مدحیه ای است بر حضور دائمی خدا در زندگی بشر؛ چیزی که کشیش ایمز با تمام وجود به آن باور دارد. باوری که از تزلزل و تردید مصون نیست.

پشت جلد کتاب آمده است:

مریلین رابینسون متولد ۱۹۴۳ نویسندهی آمریکایی است. دانش آموخته ی ادبیات آمریکا از دانشگاه براون و دارای دکترای زبان انگلیسی از دانشگاه واشنگتن است. او سال ها به عنوان استاد دانشگاه آیووا و عضو کارگاه نویسندگان مشغول تدریس بود و در سال ۲۰۱۶ بازنشسته شد. چهار رمان مریلین رابینسون که به فارسی هم ترجمه شده عبارت اند از: خانه داری (۱۹۸۰) برندهی جایزهی بنیاد همینگوی، پن، گیلیاد (۲۰۰۴) برنده ی جایزهی پولیتزر، جایزهی کانون منتقدان کتاب ملی و جایزهی امباسادور؛ خانه (۲۰۰۸) برنده ی جایزهی اورنج و لوس آنجلس تایمز؛ لیلا (۲۰۱۴) برندهی کانون منتقدان کتاب ملی و نامزد نهایی جایزهی من بو کر. برخی از آثار غیرداستانی مریلین رابینسون عبارت اند از: وقتی بچه بودم کتاب می خواندم (۲۰۱۲) حواس پرتی (۲۰۱۰) سرزمین مادری (۱۹۸۹) نامزد نهایی جایزهی کتاب ملی؛ مرگ آدام (۱۹۹۸) رابینسون در سال ۲۰۱۲ نشان ملی علوم انسانی را از باراک اوباما دریافت کرد و جایزه ی ادبی صلح دیتون ۲۰۱۶ را از آن خود ساخت. مریلین رابینسون شهرت جهانی اش را برای نثر موزون و نگرش سنجیده اش در مورد انسان و مذهب در آثار داستانی و مقالاتش به دست آورده است.