پشت جلد کتاب آمده است:

آوازه کروپوف به اندازه او همه گیر نبود، به ویژه پس از آنکه یکی از خانمهای اشرافی شهرستان که فوق العاده با احساس و به همان اندازه هم تحصیلکرده بود در حضور شاهدان فراوان گفته بود: «من برای سیمیون ایوانویچ احترام قائلم، ولی مگر آدمی که بتواند به مردهها نگاه کند و شاید حتی به آنها دست بزند، می تواند قلب زنان را درک کند و از الطايف روح سر در بیاورد؟»

ما با اثر داستانی استادانه ای روبه رو هستیم، هرچند هیچ خبری از صحنه های پرشور و احساس شاعرانه نیست. اندیشه نجات بخش نویسنده شد: او با عقل خود موقعیت قهرمانانش را به درستی درک کرد و آن را همانند انسانی اندیشمند به خواننده منتقل کرد و نه همانندشاعر.

ويساریون بلینسکی

 



از همین مترجم: آبتین گلکار

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب