ده تایی ها6(قصه هایی برای تاریکی)

رنه کارل ویلهلم ماریا ریلکه، زاده ی 4 دسامبر 1875 و درگذشته ی 29 دسامبر 1926، شاعر و رمان نویس چک/اتریشی بود.او در شهر پراگ چشم به جهان گشود و دوران کودکی چندان شاد و خوشحالی نداشت.پدر و مادر ریلکه در سال 1884 از هم جدا شدند و او را وادار به ورود به دانشگاه نظامی کردند.

پشت جلد کتاب آمده است:

«قصه هایی برای تاریکی» در بردارنده ی شماری از جذاب ترین قصه های راینر ماریا ریلکه، شاعر، منتقد و نویسنده ی نامدار آلمانی زبان است که وی را یکی از بزرگ ترین نویسندگان و شاعران جهان دانسته اند. رمان «یادداشت ها...» از او بر صادق هدایت در نگارش «بوف کور» تاثیر گذار بوده است.

داریوش شایگان، زیر آسمان های جهان

هنگام خواندن برنامه هایی به یک شاعر جوان» بود که راینر ماریا ریلکه را کشف کردم. این، پس از والري، دومین صاعقه ای بود که بر من فرود می آمد. تاثیر او بر من بسیار قطعی و راهگشا بود. او به من هنر نگاه کردن را آموخت و من در این سخن خود هیچ اغراق نمی کنم. ریلکه شیوه ای خاص در نظر کردن به اشیاء در نامنتظر ترین سیمای شان و در به دست نیامدنی ترین حال و هاله شان دارد. ریلکه نگرنده ی وصف ناپذیرهاست. او حساسیت عرفانی مرا که در آن زمان هنوز پنهان بود، برانگیخت.

فتح الله بی نیاز، شناخت ریلکه

ریلکه به لحاظ بینش، با تولستوی هم سو است که اصلاح جهان، یا در واقع تعالی خصلت های بشری و انهدام شر را در گرو ایمان مذهبی می دانست و به وحدت عارفانه ی انسان - جهان می اندیشید. اما ریلکه، خشک اندیشی و آموزگار صفتی تولستوی بزرگ را ندارد و ترکهی تعلیم او را در دست نمی گیرد. اگر به قول بودلر، سیاهی جهان از تیر گی دل هاست، پس دل را باید تلطیف کرد نه این که به آن آموزش داد. ریلکه به لحاظ روحيه - حتى حالت های روحی - به نیچه شبیه است؛ همان شور و هیجان توفنده و در عین حال همان اندوه رمانتیک. او هم مثل نیچه، گرایشی ژرف به شعر دیو نیز وسی داشت و حتی آن را ساخت.