راه گرسنگان

کتاب راه گرسنگان 
رمان راه گرسنگان نوشته ی بن اکری، در همان دهه ای که جایزه ی بوکر را کسب کرد، تبدیل به اثری کلاسیک شد. این رمان، همانند کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز، شیوه ی روایی درخشانی را با بینشی نو و بدیع ترکیب کرده و اثری بزرگ در ادبیات جهان بر جای می گذارد. راوی داستان، روح پسربچه ای به نام آزارو است که طبق فرهنگ قبیله ی یوروبا در نیجریه، در برزخی بین زندگی و مرگ قرار دارد. زندگی ای که آزارو برای خودش می بیند و حکایتی که تعریف می کند، سرشار است از غم و ناراحتی. اما او به شکل غیرقابل توضیحی با لبخندی بر لبانش به دنیا می آید. او دوباره به مرگ نزدیک می شود ولی عمرش به دنیا باقی می ماند. والدین مهربان و دلسوز آزارو اما، تمام مال و دارایی خود را برای نجات جان پسرشان صرف می کنند و فقیر می شوند. تنش موجود در دنیای زندگان با تمام خشونت ها و کشمکش های سیاسی اش، و وسوسه ی قلمرو بدون اظطراب و آرامش بخش مردگان، نیروی محرک و پیش ران داستان رمان راه گرسنگان است.

پشت جلد کتاب آمده است:

باید به جهان با چشمهای تازه نگاه کنیم. باید به خودمان جور دیگری نظر کنیم. ما آزادتر از آن هستیم که فکر می کنیم. ما هنوز زندگی را شروع نکرده ایم. مردی را که چراغ عقلش روشن شده باشد، خورشید خاموشش فروزان شده باشد، دیگر نمی شود سرکوب کرد یا شکست داد. ما می توانیم از نو رؤیای این دنیا را ببینیم و کاری کنیم که این رؤیا به واقعیت منجر شود. آدمی زادگان خدایانی هستند پوشیده از خود. پسرم، گرسنگی ما می تواند دنیا را عوض کند، بهترش کند، و دلپذیرتر. کسانی که فقط از چشمهای خود استفاده می کنند نمی بینند. کسانی که فقط از گوشهای خود استفاده می کنند نمی شنوند. عشق ورزیدن مشکل تر است از مردن. این مرگ نیست که آدمها بیش از هر چیز از آن می هراسند، عشق است. قلب بزرگ تر از یک کوه است. زندگی آدمیزاد از اقیانوس عمیق تر است. در بستر سنگلاخی روح ما ماهیان عجیب و هیولاهای دریایی و گیاهان بسیار بزرگ زندگی می کنند. كل تاریخ بشر در اصل قاره کشف نشده ای است در عمق روح ما... همه راهها به سمت مرگ است، اما بعضی از همین راهها به سمت چیزهایی است که هیچ وقت تمام شدنی نیست.