پشت جلد کتاب آمده است:

بچه ها به نوعی هم منشأ بدبختی در زندگی هستند و هم معنای زندگی از سویی، والد بودن ناگزیر می طلبد به بزرگترین و بنیادی ترین پرسش فلسفی بپردازیم: زندگی خوب چیست؟ از سوی دیگر، بچه داشتن بی شک هر نگرانی ای را در مورد نداشتن خلاقیت رد میکند و حسادتی را که در غیر این صورت از ابتکار دیگران حس میکردیم (دست کم برای مدتی) از بین می برد.

به خاطر وجود خانواده همه ما تجربه تعلقی داریم که نه بر مبنای اعتقادات، دستاوردها یا زحماتمان، بلکه بر مبنای چیزی بکرتر و تغییرناپذیرتر بنا شده است: حقیقت تولدمان. در دنیایی که عموما شاغل بودنمان به نخی بند است، دنیایی که در آن به سرعت و با قطعیت از سوی همگان قضاوت می شویم، دست کم میدانیم از خانواده هایمان اخراج نمی شویم، حتی اگر سر شام گفت وگویی خیلی خوب نداشته باشیم و در شغلمان مفتضحانه شکست خورده باشیم. خانواده منبع آسودگی عاطفی پایدار است.

 




Childbearing
کتابهای مرتبط

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب